Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lutego 2012 r., sygn. II SA/Wa 2211/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska Sędziowie WSA Andrzej Góraj Ewa Marcinkowska (spr.) Protokolant referent stażysta Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2012 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy w korpusie aspirantów Służby Celnej oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Służby Celnej decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2011 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. i art. 223 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia [...] listopada 2009 r. o mianowaniu J. K. na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej, w zakresie określenia korpusu.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu [...] listopada 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w O. działając na podstawie art. 223 ust. 1 i 4 oraz art. 115 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, mianował J. K. z dniem 30 listopada 2009 r. na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej.

Pismem z dnia 11 grudnia 2009 r. J. K. odwołał się od ww. aktu mianowania do Szefa Służby Celnej zarzucając organowi I instancji naruszenie:

przepisów prawa procesowego, w tym zasady praworządności wyrażonej w art. 6 k.p.a. oraz bezpośrednio w art. 7 Konstytucji RP, poprzez nieuwzględnienie przepisu prawa powszechnie obowiązującego (art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej) oraz art. 7 k.p.a. poprzez wydanie decyzji bez niezbędnego wyjaśnienia stanu faktycznego w postaci zajmowania przez odwołującego stanowiska związanego z podporządkowaniem funkcjonariuszy celnych lub pracowników;

przepisu prawa materialnego w postaci art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, poprzez jego błędną wykładnię w zakresie pojęcia "przed dniem wejścia w życie ustawy" oraz jego niezastosowanie przy rozstrzygnięciu sprawy.