Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Wa 1741/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.) Andrzej Góraj Protokolant specjalista Elwira Sipak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi L. R. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w [...], działając na podstawie art. 223 ust. 1 i 5 oraz art. 115 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323), mianował L. R. z dniem 30 listopada 2009 r. na stopień [...] celnego w korpusie [...] Służby Celnej.

W odwołaniu od powyższej decyzji, L. R. zarzuciła organowi rażące naruszenie przepisów prawa, w tym zasady praworządności, wyrażonej w art. 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz bezpośrednio naruszenie art. 7 Konstytucji RP poprzez nieuwzględnienie przepisu prawa powszechnie obowiązującego, czyli art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej i rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o interpretacje Szefa Służby Celnej. Ponadto odwołująca podniosła, że akt mianowania Dyrektora Izby Celnej narusza art. 7 kpa, przez wydanie go bez niezbędnego wyjaśnienia stanu faktycznego, jakim jest zajmowanie stanowiska związanego z podporządkowaniem funkcjonariuszy celnych lub pracowników. Zarzucono, także naruszenie przepisu prawa materialnego, w postaci art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, poprzez jego błędna wykładnię w zakresie pojęcia "przed dniem wejścia w życie ustawy" oraz niezastosowanie przy rozstrzygnięciu sprawy.