Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. III SA/Po 465/11

Dnia 8 lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Barbara Koś WSA Mirella Ławniczak ( spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Skrocka - Nerka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2012 roku przy udziale sprawy ze skargi T. M., J. M., K. M., T. M., M. M., P. K., M. M., P. M., M. M., E. R. i A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2011 roku nr [...] w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości za 2010 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. o nr [...] Prezydent Miasta [...] ustalił A. B., P. K., K. M., M. M., J. M., M. M., P. M., T. M., T. M., M. M., E. R. podatek od nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] za rok 2010 w łącznej kwocie 27.172 zł.

W odwołaniu od decyzji strona reprezentowana przez pełnomocnika podniosła zarzut przedawnienia oraz szereg naruszeń natury procesowej i materialnej. Przede wszystkim podkreślono, iż w toku postępowania nie uwzględniono treści art. 68 § 5 Ordynacji podatkowej. Zdaniem odwołujących się organ podatkowy nie wykazał, że w roku 2008 nie opodatkował nieruchomości [...] Przedsiębiorstwa C. B., nie uwzględniono też faktu, że najemca opuścił w sierpniu 2010 roku wszystkie zajmowane powierzchnie, niedopuszczalnym też było naliczanie podatku od nieruchomości w przypadku gdy najemca dokonał samowolnego zajęcia nieruchomości. Podkreślono, iż odwołujący się adresaci decyzji nie byli do marca 2010 roku właścicielami w/w nieruchomości. Zarzucono dalej organom, iż w roku 2009 organ nie wszczął w stosunku do podatników postępowania podatkowego, ale wszczął dopiero 16 marca 2010 roku. Skoro ewidencja gruntów i budynków została na mocy prawomocnego orzeczenia sądu zmieniona dopiero w marcu 2010 roku to organy winny wymierzyć podatek za rok 2004 podmiotom figurującym wówczas w ewidencji. Dopiero bowiem z datą wprowadzenia zmian do ewidencji służy ona celom postępowania podatkowego. Wpisanie do ewidencji gruntów i budynków podatników nie może być uznane za doprowadzenie w sposób zgodny z prawem do zgodności zapisu w ewidencji gruntów i budynków z danymi wynikającymi z księgi wieczystej. Podniesiono również w środku odwoławczym, iż brak w aktach sprawy postanowienia o zawieszeniu postępowania z uwagi na śmierć A. M. Organ nie wykazał także podstawy prawnej, która uprawniałaby organ do naliczania podatku od nieruchomości obciążonej działalnością gospodarczą za 2010 rok, wówczas gdy przedmiotowego ustalenia dokonał dopiero w lipcu 2010 roku, a działalność gospodarcza była prowadzona w okresie zawieszenia postępowania podatkowego.