Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Wr 1527/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca), Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Magdalena Dworszczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi W.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 9 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi W. R. (dalej: podatnik/strona/skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 9 sierpnia 2011 r. o nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 13 maja 2011 r. nr [...] odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznych Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 12 września 2005 r. (nr [...], [...]) w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień 2002 r., styczeń 2003 r. oraz określenia za grudzień 2002 r. kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym do rozliczenia w miesiącu następnym.

Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy w postępowaniu zakończonym ww ostatecznymi decyzjami z dnia 12 września 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. między innymi stwierdził, że realizowane przez stronę prace budowlane na rzecz C. P. , M. S. i M. J. w budynku położonym w B. przy ul. D. winny być opodatkowane według stawki podatku 22%. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, (w tym również pisma Starostwa Powiatowego w Z. Wydział Budownictwa i Architektury z dnia 5 lipca 2004 roku) organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, iż budowa dotyczyła obiektu usługowo-mieszkalnego, a nie jak przyjął podatnik mieszkalno-usługowego. Przedmiotowe decyzje zostały doręczone adresatowi w dniu 14 września 2005 roku, a skarżący nie wniósł od nich odwołania.

Wnioskiem z dnia 20 sierpnia 2010 roku (uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2010 roku) podatnik na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) dalej jako O.p., zwrócił się z prośbą o wznowienie postępowań podatkowych zakończonych ww. ostatecznymi decyzjami z dnia 12 września 2005r. W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego przy Starostwie Powiatowym w Z. błędnie wyliczył udział użytkowanych powierzchni mieszkaniowych i usługowych w łącznej powierzchni użytkowej budynków, a które to wyliczenie stanowiło podstawę do zakwalifikowania budynków jako usługowo mieszkalne PKOB 1220, a tym samym opodatkowania usług budowy tych obiektów stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%. Skarżący wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nieodzowne jest dokonanie specjalistycznego zbadania zgromadzonych dowodów, w związku z powyższym wnosi o przeprowadzenie dowodu w formie opinii biegłego z zakresu budownictwa.