Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Wa 2159/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sędziowie WSA Jacek Fronczyk, Waldemar Śledzik, Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2011 r., 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] , odmawiającą przyznania M. W. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Z akt administracyjnych i ustaleń organu wynika następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Wnioskiem z dnia 25 stycznia 2011 r. M.W. zwróciła się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej Prezesa ZUS) o przyznanie na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, wskazując w uzasadnieniu, że przebywała już na rencie przez 2 lata, jednakże została tego świadczenia pozbawiona.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. Prezes ZUS odmówił przyznania M.W. wnioskowanego świadczenia. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ podniósł, że na przestrzeni 47 lat życia wnioskodawczyni udowodniła okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 12 lat i 12 dni. Okresy nieskładowe zostały uwzględnione w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 udowodnionych okresów składkowych. Organ podał, że w 10-leciu przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych, wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, zainteresowana udowodniła 3 lata, 1 miesiąc i 16 dni tych okresów, natomiast w okresie od dnia [...] marca 1999 r. do dnia [...] września 2007 wystąpiła przerwa w opłacaniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. W ocenie organu, nie zostały wykazane szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przez stronę przeszkód w kontynuowaniu ubezpieczenia i nabyciu uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym, bowiem we wskazanym okresie nie orzeczono wobec M.W. całkowitej niezdolności do pracy. Nie zaistniały zatem, w podanym okresie, przeszkody do kontynuowania zatrudnienia oraz ubezpieczenia, w celu uzyskania uprawnień do świadczenia przewidzianego przepisami ustawy.