Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Rz 1002/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi Agencji [...] Oddział Terenowy [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 1002/11

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2011r. nr [...] Burmistrz Gminy i Miasta [...], działając na podstawie art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm./ - zwanej dalej u.p.z.p oraz art. 104 k.p.a. w związku z uchwałą Rady Miejskiej w S., nr [...] z dnia [...] stycznia 2009r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu osiedla [...] w S. ustalił dla Agencji [...]- Oddział Terenowy w [...], zbywcy działki nr 5330/77 o powierzchni 0,1318ha i działki nr 5330/90 o pow. 0,2227ha, położonej w S., objętej KW nr [...], jednorazową opłatę w wysokości 33 443,40 złotych z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, płatną na rachunek bankowy Urzędu Gminy i Miasta w S. w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła Agencja [...] Oddział Terenowy w [...], wnosząc o jej uchylenie. W odwołaniu zakwestionowała wysokość opłaty jednorazowej. Strona zaznaczyła, że operat został sporządzony w sposób nieprawidłowy i nieobiektywny, gdyż nie uwzględnia odmienności nieruchomości objętej decyzją od nieruchomości przyjętych do porównania, co wskazuje na nieznajomość rynku działek budowlanych na terenie miasta. Rynek lokalny powinien w tym przypadku być zawężony jedynie do innych nieruchomości zlokalizowanych na tym samym osiedlu. Wskazano, że w operacie brak jest konkretnych obliczeń, w jaki sposób rzeczoznawca określił wagi tych cech rynkowych. Stwierdzone w operacie błędy nie pozwalają na wykorzystanie go jako podstawy do naliczenia należnej opłaty planistycznej. Wskazano, że operat zawiera błędy merytoryczne i nie zawiera zaświadczenia ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy na podstawie którego rzeczoznawca ustalił przeznaczenie i zagospodarowanie przedmiotowej działki przed uchwaleniem planu. Ponadto działki nr 5330/77 i 5330/90, będące przedmiotem zbycia, powstały w wyniku podziału geodezyjnego nieruchomości oznaczonej nr ewid. 5330/5 o pow. 10,6347ha. Podział ten został zatwierdzony decyzją Burmistrza [...] z dnia [...] listopada 2009r., nr [...], zatem po wejściu w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej w S. z dnia [...] stycznia 2009r. Okoliczność ta została pominięta przez rzeczoznawcę majątkowego. Powołując się na wyrok NSA z dnia 28.10.2009r., sygn. II OSK 1517/07 strona odwołująca wskazała, że rzeczoznawca sporządzając operat szacunkowy nie uwzględnił faktu, że w dacie wejścia w życie planu miejscowego tj. w dniu 27 lutego 2009r. nie istniały działki ewidencyjne o powierzchni uwzględnionej w wycenie, co oznacza, że rzeczoznawca błędnie dobrał do porównań nieruchomości podobne - pod względem powierzchni - do działek będących przedmiotem zbycia.