Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Bd 570/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia WSA Mirella Łent Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Synakiewicz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 07 grudnia 2011r. sprawy ze skargi V. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy potrącenia zaległości podatkowej w podatku od gier za miesiąc wrzesień 2010 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] r. V. sp. z o.o. w W. wystąpiła z wnioskiem o potrącenie zaległości podatkowej w podatku od gier wraz z należnymi odsetkami, wynikającej z tytułu niezapłaconej deklaracji POG-4 za miesiąc wrzesień 2010 r. w kwocie [...] zł, z wierzytelności wobec Skarbu Państwa. Jako podstawę wniosku wskazała wzajemną i wymagalną wierzytelność nabytą w drodze umowy cesji z dnia 16 kwietnia 2010 r. od K. w N.

Po przeanalizowaniu wniosku oraz zgromadzonych materiałów w sprawie, Naczelnik Urzędu Celnego w T. decyzją z dnia [...] r. odmówił potrącenia zaległości podatkowej w podatku od gier za miesiąc wrzesień 2010 r. z wierzytelności wobec Skarbu Państwa. Organ stwierdził, że przedstawione przez stronę wyroki sądowe nie stanowią o obowiązku odszkodowawczym, nie zostały wydane na podstawie art. 417 i art. 417² Kodeksu cywilnego, w związku z czym nie spełniają przesłanki określonej w art. 64 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, i w konsekwencji nie mogą stanowić podstawy potrącenia.

W złożonym odwołaniu strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucając jej naruszenie art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez błędne przyjęcie, że postępowanie o stwierdzenie istnienia zobowiązania i jego potrącenia stało się bezprzedmiotowe; art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez zastosowanie art. 208 § 1 Ordynacja podatkowa i tym samym złamanie zasady zaufania do państwa i stanowionego przezeń prawa; art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 208 § 1 w zw. z art. 219 i art. 64 § 1 Ordynacji podatkowej, poprzez różnicowanie sytuacji prawno-podatkowej podatników w przedmiocie podatników i płatników; art. 116, art. 122, art. 187 i art. 191 Ordynacji podatkowej, poprzez zaniechanie obowiązku wszechstronnego i wyczerpującego zebrania materiału dowodowego oraz jego rzetelnej oceny polegające na nie zwróceniu się do sądu powszechnego o wykładnię, nie zwrócenie się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wykonanie potrącenia na rachunek Urzędu Celnego, pominięcie faktu dokonania czynności cywilno-prawnej cesji i bezzasadne żądanie umowy cesji objętej tajemnicą handlową oraz nie wydanie postanowienia o zwolnieniu z tej tajemnicy; naruszenie zasad oceny pełnego zebranego w sprawie materiału dowodowego w sposób obiektywny, zgodnie z regułami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego zawartymi w art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej, poprzez odmówienie mocy dowodowej wyrokom sądu administracyjnego.