Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Po 1282/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwia Zapalska Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Małecki (spr.) as. sąd. WSA Karol Pawlicki Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 grudnia 2007r. sprawy ze skargi M S na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z nieujawnionych źródeł przychodów dochodów za 2000r. I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w P z dnia [...] r. Nr[...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P [...] na rzecz skarżącego M S kwotę [..],- zł. ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. wstrzymuje wykonanie zaskarżonych decyzji do momentu uprawomocnienia się niniejszego wyroku. /-/K. Pawlicki /-/S. Zapalska /-/J. Małecki

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. wszczął postępowanie kontrolne u M. S., w zakresie określenia źródła pochodzenia majątku oraz dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu w 2000r i w 2003r.

Podstawą wszczęcia powyższego postępowania kontrolnego było porównanie uzyskanych przychodów z poniesionych wydatków przez podatnika w 2000r.

W efekcie przeprowadzonego postępowania, w dniu [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. wydał decyzje [...], w której ustalił M. S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji powołano się na ustalony w oparciu o uzyskany materiał dowodowy stan faktyczny z którego wynikało, że podatnik w 2000r uzyskał łączny dochód z opodatkowanych źródeł w wysokości [...] zł oraz poniósł wydatki w łącznej wysokości [...] zł. Z uwagi na fakt, że podatnik w latach 1992 - 2000 wykazał w zeznaniach podatkowych dochód w łącznej wysokości [...] zł, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej przyjął, że dochody uzyskiwane w poszczególnych latach były równe kosztom utrzymania, a zatem nie mogły one stanowić o jakichkolwiek oszczędnościach z tego tytułu. Ponadto w kontekście całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego uznano za niedostateczne i małowiarygodne wyjaśnienia podatnika oraz przedłożone dowody, które miały zaświadczyć o posiadanych przez niego środkach dewizowych - markach niemieckich, pochodzących z wynagrodzeń z diet zaoszczędzonych podczas pracy w Niemczech w latach 1990 - 1995 i przywiezionych na terytorium Polski.