Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. I SA/Kr 1297/10

 

Sygn. akt I SA/Kr 1297/10 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 29 listopada 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), Sędzia: WSA Ewa Michna, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2011 r., sprawy ze skarg "M" Sp. z o.o. z siedzibą w W., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 21 czerwca 2010 r. Nr [...],[...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2000 - 2001 I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. określa, że wymienione w pkt I decyzje nie mogą być wykonane do chwili prawomocności wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej a rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 25.166,65 zł (dwadzieścia pięć tysięcy sto sześćdziesiąt sześć złotych sześćdziesiąt pięć groszy).

Uzasadnienie

W dniu 30 lipca 2002 r. "M" spółka z o.o. z siedzibą w W., posiadająca status zakładu pracy chronionej, w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r., sygn. akt K 45/01 złożyła wnioski w Urzędzie Skarbowym o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. w kwocie 300.556 zł oraz za 2001 r. w kwocie 761.761 zł, jak również o ich zwrot wraz z należnym oprocentowaniem od dnia powstania nadpłaty do dnia zwrotu.

W uzasadnieniu wniosków podniosła, że w latach tych posiadała status zakładu pracy chronionej nadany na okres 3 lat od dnia 15 grudnia 1998 r., a w celu rozwoju firmy i przekształcenia jej w nowoczesny zakład produkcyjny podjęła realizację szerokiego i kosztownego planu inwestycyjnego (ok. 20 mln zł netto wydatków) na lata 1999-2003 oczekując, że jej nakłady na rehabilitację zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych zostaną zrekompensowane między innymi poprzez zwolnienie od podatku co najmniej przez okres czasu, na który został jej przyznany powyższy status. Tymczasem z jaskrawym naruszeniem zasady ochrony praw nabytych oraz ochrony interesów w toku, wyrażonymi w art. 2 Konstytucji RP, postanowieniami art. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. nr 95, poz. 1101), obowiązującej od dnia 1 stycznia 2000 r., zwolnienie to zostało wyłączone. Jak wyjaśniono we wnioskach oraz w uzasadnieniach do uprzednio dokonanych korekt zeznań podatkowych za lata 2000-2001, Trybunał Konstytucyjny w powołanym orzeczeniu w sprawie K 45/01 orzekł o zakresowej niezgodności postanowień art. 2 pkt. 2 w zw. z art. 4 cyt. ustawy nowelizującej z dnia 20 listopada 1999 r. z art. 2 Konstytucji RP, w zakresie w jakim nie przewidywała ona regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy - w zaufaniu do dotychczasowych przepisów - rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach.