Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. IV SA/Gl 145/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka (spr.), Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2011 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i orzeka, że nie podlega ona wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Burmistrz B. orzekł o obowiązku zwrotu przez M. S. należności w kwocie 8999,98 zł wraz z odsetkami z tytułu otrzymania przez E. S. świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie od [...] r. do [...] r. na dzieci P. i K. S.

Pismem z dnia 7 lutego 2010 r. zatytułowanym "Odwołanie" M. S. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. o umorzenie przypisanych mu do zwrotu należności.

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Kolegium przekazało jego wniosek do rozpatrzenia według właściwości Burmistrzowi B.

W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego decyzją z dnia [...] r. nr [...] organ I instancji odmówił umorzenia należności z tytułu wypłaconych na dzieci świadczeń z funduszu alimentacyjnego wraz z odsetkami, w łącznej kwocie 8999,98 zł. W wyniku rozpoznania wniesionego przez wnioskodawcę odwołania decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. uchyliło jednak zaskarżoną doń decyzję pierwszoinstancyjną i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji wskazując potrzebę ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości.

Po ponownym przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, w ramach którego organ I instancji zwrócił się do MOPS w K. o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego u M. S., decyzją z dnia [...] r. Burmistrz B. powtórnie odmówił umorzenia należności z tytułu wypłaconych E. S. z funduszu alimentacyjnego świadczeń na K. i P. S. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż stosownie do treści art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. 2009, Nr 1, poz. 7 z późn. zm.), dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych osobie uprawnionej łącznie z ustawowymi odsetkami. Natomiast zgodnie z art. 27 ust.2 ww. ustawy organ właściwy wierzyciela wydaje po zakończeniu okresu świadczeniowego lub uchyleniu decyzji w sprawie przyznania świadczeń z funduszu alimentacyjnego, decyzję administracyjną w sprawie zwrotu przez dłużnika alimentacyjnego należności z tytułu otrzymanych przez osobę uprawnioną świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W przypadku niewywiązania się przez dłużnika z obowiązku zwrotu określonej w decyzji kwoty należności z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego, decyzja ta stanowić będzie podstawę sporządzenia tytułu wykonawczego do egzekucji administracyjnej ww. należności. Płacenie zasądzonych alimentów jest bowiem obowiązkiem rodziców wobec dzieci. Powstanie zadłużenia i obowiązek jego uregulowania jest następstwem zaniechania dłużnika, które polegało na niewywiązywaniu się z obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka, ustanowionego wyrokiem sądu. Organ I instancji podkreślił w tym miejscu, że M. S. nie wywiązywał się ze swojego obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci, stały się one w konsekwencji uprawnione do świadczenia z funduszu alimentacyjnego w kwocie zasądzonych alimentów tj. 650,00 zł miesięcznie w okresie od [...] r. do [...] r. Fakt wypłaty przez Państwo świadczenia z funduszu alimentacyjnego nie zwalniał ojca z obowiązku alimentacji wobec własnych dzieci. Skoro dłużnik nie wywiązywał się ze swoich zobowiązań to powinien mieć świadomość, że jego zadłużenie będzie wzrastać i powinien liczyć się z koniecznością zapłaty tych należności.