Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 października 2011 r., sygn. II SA/Bd 888/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie: sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Protokolant Kamila Wesołowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 października 2011 r. sprawy ze skargi [...] S.A. w S. na uchwałę Rady Miasta T. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. Spółka Akcyjna [...] z siedzibą w [...], na podstawie art.101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na uchwałę Nr [...]Rady Miasta [...]z dnia 18 marca 2010 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu położonego pomiędzy linią kolejową do [...] i zaskarżając ją w całości, wniosła o stwierdzenie jej nieważności. W ocenie skarżącej uchwała ta jest sprzeczna z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a to w wyniku naruszenia:

1. przepisu art. 9 ust. 4 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) poprzez uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego pomimo jego niezgodności z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, oraz

2. przepisu art. 17 pkt 8 wyżej cytowanej ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez ustalenie przeznaczenia określonego terenu objętego sporządzanym planem miejscowym pomimo niezakończenia decyzją ostateczną postępowania administracyjnego toczącego się w przedmiocie uzyskania zgody Ministra Środowiska na przeznaczenie gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne.

Zdaniem strony skarżącej pomiędzy uchwalonym w dniu 18 marca 2010 r. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a obowiązującym "Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta [...]" ("Studium") doszło do znaczących rozbieżności, bowiem postanowieniem § 18 zaskarżonej uchwały, dla terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem M4-ZL 15a) jako "przeznaczenie podstawowe" ustanowiono zieleń leśną, co jest sprzeczne z przeznaczeniem tego samego terenu przewidzianym uprzednio w Studium. Obszar, na którym wg uchwalonego planu ustalono tereny leśne, jest bowiem według ustaleń Studium oznaczony jako Podstrefa Z5, czyli teren usługowo - produkcyjny, produkcyjno - usługowy, oraz obszary usługowe, tj. nie przewiduje się w tym miejscu terenów leśnych (por. Załącznik graficzny nr 6 do Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta[...]). Podniesiono w związku z tym, że skoro Rada Miasta [...]zamierzała zakazać w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zabudowy terenów oznaczonych symbolem M4-ZL 15a i przeznaczyć je pod zieleń leśną, powinna była tereny te w studium określić jako wyłączone w zakresie jakiejkolwiek produkcji (art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). W tym zakresie powołano orzecznictwo sądowoadministracyjne, wskazujące na skutki prawne uchwalenia planu miejscowego, którego zapisy są sprzeczne z postanowieniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.