Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2011 r., sygn. V SA/Wa 388/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Barbara Mleczko - Jabłońska, Sędzia WSA - Irena Jakubiec - Kudiura (spr.), Sędzia WSA - Beata Blankiewicz - Wóltańska, , Protokolant : specjalista - Marcin Wacławek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu do budżetu państwa nienależnie uzyskanej części oświatowej subwencji ogólnej; Oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Minister Finansów, po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez P.K.(dalej: "skarżący"), utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] maja 2010 r. zobowiązującą P.K.do zwrotu nienależnie uzyskanej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej za 2006 r.
Decyzje zostały wydane w następującym stanie faktycznym.
W Zespole Szkół Specjalnych w K. Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła kontrolę w zakresie prawidłowości sporządzania w latach 2004-2005 sprawozdań statystycznych służących finansowaniu zadań oświatowych, tj. naliczaniu części oświatowej subwencji ogólnej.
Wynikiem kontroli było stwierdzenie nieprawidłowości w sporządzaniu sprawozdań statystycznych GUS według stanu z dnia 30 września 2005 r. Najwyższa Izba Kontroli zwróciła uwagę na ujmowanie w sprawozdaniach danych niezgodnych ze stanem faktycznym, poprzez błędne kwalifikowanie uczniów do kategorii "niepełnosprawność sprzężona".
Pismem z dnia [...] marca 2009 r. P.K.został powiadomiony o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie zmniejszenia części oświatowej subwencji ogólnej za rok 2006 r.
Po uzyskaniu stanowiska Powiatu, Minister Finansów decyzją z dnia [...] maja 2010 r. zobowiązał skarżącego do zwrotu nienależnie uzyskanej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej za 2006 r. w wysokości [...] zł. W uzasadnieniu decyzji Minister Finansów wyjaśnił, że podstawę do naliczenia ostatecznej wysokości części oświatowej subwencji ogólnej za 2006 rok stanowiły zweryfikowane przez jednostkę samorządu terytorialnego dane o liczbie uczniów za dany rok szkolny wskazane w sprawozdaniach statystycznych GUS typu "S". W sprawozdaniach typu S-02 oraz S-07 zbierano dane m.in. o liczbie uczniów objętych kształceniem specjalnym. Zgodnie z "objaśnieniami szczegółowymi" stanowiącymi integralną część formularzy S-02 i S-07 każdego ucznia należało wykazać tylko w jednym rodzaju niepełnosprawności wskazanym w orzeczeniu poradni psychologiczno-pedagogicznej. Uczniów z więcej niż jedną niepełnosprawnością należało natomiast wykazać w rubryce z niepełnosprawnością sprzężoną. Jedyną podstawą do ujmowania uczniów niepełnosprawnych w sprawozdaniach statystycznych były orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Oznacza to, że tylko uczniowie posiadający orzeczenie poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej o potrzebie kształcenia specjalnego, mogli być wykazani w sprawozdaniach statystycznych i objęci odpowiednią wagą przy kalkulacji części oświatowej subwencji ogólnej dla danej jednostki samorządu terytorialnego. Warunków do ujęcia w sprawozdaniu statystycznym w rubryce niepełnosprawność sprzężona nie spełniali uczniowie, którzy oprócz orzeczenia poradni psychologiczno-pedagogicznej stwierdzającego niepełnosprawność umysłową, posiadali również orzeczenia zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności lub dokumentację medyczną potwierdzającą przewlekłe choroby. Organ stwierdził, że szkoła nieprawidłowo klasyfikowała uczniów do kategorii uczniów z niepełnosprawnością sprzężoną opierając się na "obserwacjach własnych potwierdzonych rozmowami z uczniami, ich rodzicami okazującymi stosowną dokumentację medyczną".