Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 sierpnia 2011 r., sygn. IV SA/Gl 1012/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant Paulina Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie funkcjonariuszy policji oddala skargę.

Uzasadnienie

Komendant Miejskiej Policji w K. rozkazem personalnym z dnia [...]r. Nr [...] wydanym na podstawie art. 39 ust. 3, art. 45 ust. 3 i art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji ( Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm. i art. 104 i art. 108 Kodeksu postępowania administracyjnego przedłużył J. B. okres zawieszenia w czynnościach służbowych od dnia [...]r. do czasu ukończenia postępowania karnego. Wskazany organ nadał wydanej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia podniesiono, że Prokuratura Rejonowa w B. wszczęła śledztwo w dniu [...]r. i przedstawiła policjantowi zarzut popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego wynikającego z dyspozycji art. 228 § 3 Kodeksu karnego. Na mocy wcześniejszej decyzji policjant ten został zawieszony w czynnościach służbowych od [...]r. do [...]r. Śledztwo w przedmiotowej sprawie nie zostało zakończone i toczy się dalej i mając na uwadze treść art. 39 ust. 3 ustawy o Policji jak również ciężar gatunkowy przestępstwa zarzucanego policjantowi w prowadzonym śledztwie zasadnym staje się przedłużenie zawieszenia w czynnościach służbowych policjanta do czasu ukończenia postępowania karnego.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się J. B., w imieniu którego odwołanie do Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. wniósł pełnomocnik radca prawny J. W.. W odwołaniu tym zarzucono decyzji organu pierwszej instancji działanie naruszające przepisy prawa, naruszenie zasady prowadzenia postępowania administracyjnego polegającego na uniemożliwieniu brania czynnego udziału w poszczególnych czynnościach procesowych, przekroczenie granic uznania administracyjnego, nie wyjaśniono okoliczności dotyczących terminu zawieszenia w czynnościach służbowych. W uzasadnieniu wniesionego odwołania podkreślono, że sytuacja rodzinna strony jest bardzo trudna i w następstwie zawieszenia w czynnościach służbowych ulegnie pogorszeniu. Zdaniem pełnomocnika strony organ pierwszej instancji zobowiązany jest do działania na podstawie i w granicach obowiązującego prawa, co nakłada na niego obowiązek wszechstronnego wyjaśnienia przesłanek przedłużenia zawieszenia policjanta w czynnościach służbowych przewidzianą art. 39 ust. 3 ustawy o Policji, a samo odwołanie się do prowadzenia śledztwa w zakresie popełnienia przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego nie jest wystarczające. Podejmowanie rozstrzygnięcia w warunkach uznania administracyjnego nakazuje organowi wszechstronne rozważenie wszystkich okoliczności, które mogą mieć wpływ na podjęcie rozstrzygnięcia. Zdaniem pełnomocnika strony w rozpatrywanej sprawie organ takich działań nie wykonał. W dalszej części odwołania podkreślono, że strona zarzucanego mu czynu dopuściła się w ramach prowokacji służb policyjnych, nadto organ przyjął za wiarygodne szczątkowe informacje o incydencie, który miał miejsce w dniu [...]r. Przyjęcie bezkrytycznie faktu popełnienia przestępstwa godzi w konstytucyjną zasadę domniemania niewinności i stanowi naruszenie interesu społecznego.