Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. I SA/Gd 96/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 lipca 2011 r. sprawy ze skargi ,,A" s.c. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do czerwca 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 26 sierpnia 2010 r. określającą Przedsiębiorstwu A Spółka cywilna S. T., M. T. z siedzibą w S. G., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za marzec 2009 r. w kwocie 12.014 zł, za kwiecień 2009 r. w kwocie 4.535 zł, za maj 2009 r. w kwocie 5.415 zł i za czerwiec 2009 r. w kwocie 12.000 zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że powodem odmiennego od zadeklarowanego przez stronę rozliczenia podatku od towarów i usług było zakwestionowanie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT za zakup części samochodowych na łączną kwotę netto 171.144,00 zł (podatek VAT 37.667,08 zł) wystawionych przez Firmę B K. M. - C., wobec stwierdzenia, że faktury te wystawione zostały przez podmiot nieistniejący. K. M. - C. nie prowadziła działalności gospodarczej w okresie, w którym wystawione zostały powyższe faktury, i zaprzeczyła faktowi ich wystawienia.

Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że podatnik poza udokumentowaniem transakcji spornymi fakturami nie wykazał żadnych okoliczności oraz rzetelnych i wiarygodnych dowodów potwierdzających, iż istotnie pomiędzy stronami wykazanymi w zakwestionowanych fakturach jako nabywca i sprzedawca - miały miejsce rzeczywiste transakcje. Transakcje z podmiotem posługującym się danymi K. M. - C. nie były sporadyczne, lecz była to stała współpraca, przy czym zakończyła się ona po wszczęciu kontroli podatkowej. Faktycznego wystawcy faktur i ewentualnego dostawcy nie można ustalić, a więc jest to tzw. podmiot nieistniejący. Istotny był też fakt dokonywania płatności wyłącznie gotówką, przy czym podatnik nie udowodnił poniesienia wydatków w kwotach wynikających z zakwestionowanych faktur.