Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 czerwca 2011 r., sygn. III SA/Wa 3093/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Płusa, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (sprawozdawca), Protokolant ref. staż. Patrycja Kęcik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 14 czerwca 2010 r. do Ministra Finansów wpłynął wniosek P. Sp. z o.o. (dalej jako: "Skarżący") o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkania z kontrahentami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się doradztwem na rynku nieruchomości, w szczególności świadczy usługi dla zarządców dużych biurowców i centrów handlowych lub rozrywkowych pomagając tak zaaranżować przestrzeń, aby zwiększyć przychody. Są to usługi długoterminowe. Proces pozyskiwania klienta jest także długotrwały, wymagający wielu starań i przygotowania wielu ofert. Wszystko to wymaga wielu spotkań z kontrahentami obecnymi i potencjalnymi. Większość spotkań odbywa się w lokalach gastronomicznych, gdyż na ogół tak jest dogodniej dla kontrahenta. Klientami są podmioty z różnych miast Polski oraz z zagranicy. Koszt posiłków pokrywa spółka, ale nie chce w ten sposób okazać przepychu, ani nie działa w celu wykreowania, czy utrwalenia pozytywnego wizerunku. Wydatki są dokumentowane rachunkami lub fakturami wystawionymi na spółkę. Podczas takich spotkań zamawiane są napoje, lunch lub deser. Posiłki są dodatkiem do najistotniejszego tematu spotkania, to jest rozmów z kontrahentem. Zaproszenie klienta do restauracji nie jest działaniem nadzwyczajnym. Jest to powszechnie spotykana praktyka. Posiłek spożywany w restauracji nie jest ani okazały ani wykwinty, bo powodem organizacji spotkania w restauracji nie jest chęć zaimponowania kontrahentowi okazałością czy wystawnością. Skarżący dodał, że wynajmuje on w W. 15 m2 powierzchni biurowej na Z., lecz nie zawsze jest to dogodna lokalizacja dla kontrahenta. W innych miastach nie dysponuje żadną powierzchnią biurową.