Wyrok WSA w Opolu z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. II SA/Op 172/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska - spr. Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi S. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], działający z upoważnienia Burmistrza Nysy, Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie odmówił przyznania S. H. zasiłku celowego. Decyzja wydana została na podstawie art. 2, art. 3, art. 8 ust. 1, 3 i 9, art. 11, art. 39 i art. 41 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), zwanej dalej ustawą, oraz art. 104 K.p.a. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że wnioskiem z dnia 8 września 2010 r. S. H. wystąpiła o przyznanie zasiłku celowego. Organ powołał regulację art. 39 ustawy, wskazując przy tym na warunkujące przyznanie świadczenia kryterium dochodowe, ustalone w art. 8 tej ustawy. Na podstawie wywiadu środowiskowego oraz oświadczenia wnioskodawczyni z dnia 14 września 2010 r., w których strona podała, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z trójką dzieci, organ określił, że dla rodziny skarżącej kryterium dochodowe wynosiło 1404 zł (4 x 351 zł). Organ podał również, że wnioskodawczyni od dnia 10 sierpnia 2010 r. jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w N., jako osoba poszukująca pracy. Na dochód strony w sierpniu 2010 r. składał się: zasiłek rodzinny na dzieci w kwocie 287 zł, dodatek z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej w kwocie 80 zł, dodatek mieszkaniowy w wysokości 232,19 zł, alimenty wynoszące 80 zł oraz dochód z gospodarstwa rolnego w R. w wysokości 1945,53 zł. Ustalając dochód z gospodarstwa rolnego organ przyjął dla gospodarstwa o powierzchni 6,7080 ha, którego właścicielką jest strona, powierzchnię 9,3987 ha przeliczeniowych. Podał też, że zgodnie z art. 8 ust. 9 ustawy przyjmuje się dla 1 ha przeliczeniowego dochód miesięczny w wysokości 207 zł. Podkreślił, że ustawa o pomocy społecznej nie daje podstaw do wyłączenia dochodów z hektarów przeliczeniowych w przypadku, gdy właściciel nie prowadzi działalności rolniczej osobiście. Bez względu na fakt, czy ziemia uprawiana jest bezpośrednio przez właściciela, czy też działalność rolniczą prowadzi inna osoba, dochód ustala się tak samo, biorąc pod uwagę wielkość gospodarstwa rolnego. Przy takiej interpretacji przepisów pozostaje również bez znaczenia fakt, że gospodarstwo rolne jest wydzierżawione. Dalej, w oparciu o art. 2 ustawy stwierdzono, że właściciel gospodarstwa rolnego może wykorzystać swoje uprawnienia i możliwości, które wynikają z faktu bycia właścicielem gospodarstwa rolnego. Z tego też powodu organ uznał, że skoro strona sama nie uprawia ziemi, może sprzedać przedmiotowe gospodarstwo. Ponadto odnotował, że wnioskodawczyni jest osobą zdrową, nie pracuje zawodowo, jej dzieci z uwagi na wiek nie wymagają stałej opieki, a stanowiące przedmiot jej własności gospodarstwo znajduje się w odległości 6 km od miejsca zamieszkania, więc ma możliwość jego prowadzenia. Ustalono także, że S. H. nie złożyła w KRUS wniosku o przyznanie emerytury rolniczej. Organ wyjaśnił, że umowa dzierżawy gospodarstwa w R. na okres 10 lat zawarta została w celu nabycia prawa do emerytury i dotyczy 6,453 ha gospodarstwa. Natomiast jego zabudowana część, o powierzchni 0,2550 ha pozostała w użytkowaniu strony. W umowie nie określono kwoty za dzierżawę gospodarstwa. Następnie organ stwierdził, że łączny dochód strony wynosił 2624,72 zł. Z kolei, łączna kwota wydatków to 634,66 zł (opłata za gaz - 84,33 zł, opłata za energię elektryczną - 105,96 zł, czynsz - 444,37 zł). Nadto w uzasadnieniu podano, że rozważano także możliwość przyznania stronie specjalnego zasiłku celowego, o którym mowa w art. 41 ustawy. W trakcie postępowania wyjaśniającego ustalono jednak, że rodzina wnioskodawczyni nie kwalifikuje się do kręgu osób znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji, a to z uwagi na brak wystąpienia niepełnosprawności, czy długotrwałej choroby, powodujących konieczność znacznego zwiększenia wydatków na zakup leków lub leczenie. Nie stwierdzono również wystąpienia żadnej innej przesłanki uzasadniającej przyznanie specjalnego zasiłku celowego. Organ podniósł też, że wnioskodawczyni, jak i jej synowi D., zaproponowano zawarcie kontraktu socjalnego, w którym jako jego cel w odniesieniu do S. H. określono wystąpienie do sądu z wnioskiem o podwyższenie alimentów na trójkę uczących się dzieci. Wnioskodawczyni w dniu 30 września 2009 r., a następnie w dniu 5 lutego 2010 r. odmówiła jednak podpisania kontraktu. Powołując art. 11 ust. 2 i art. 4 ustawy organ podniósł, że rezygnacja strony z podpisania kontraktu może stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia. Ponadto - jak ustalono - mąż strony nabył w dniu 17 lipca 2008 r. samochód marki [...] TDI [...], którego cena waha się w granicach od 17000 zł do 27000 zł. Jest on także właścicielem nieruchomości położonej w K. o powierzchni 17,2600 ha. W świetle zaś tych okoliczności, obrazujących sytuację majątkową męża strony, za niezrozumiałe uznano niepodejmowanie przez nią działań zmierzających do podwyższenia alimentów. Końcowo organ przedstawił możliwości finansowe Ośrodka oraz podał liczbę wniosków o przyznanie pomocy, które wpłynęły do organu w sierpniu i wrześniu 2010 r.