Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. I SA/Gd 397/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w S na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G z dnia 4 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości dochodu za 2002 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

"A" spółka z o.o. z siedzibą w S. w zeznaniu CIT-8 za 2002 r. wykazała przychody w wysokości 5.354.668,97 zł, koszty uzyskania przychodów w kwocie 5.444.421,24 zł oraz stratę w wysokości 89.752,27 zł.

Naczelnik Urzędu Skarbowego, po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego w zakresie prawidłowości rozliczeń dokonywanych przez spółkę z budżetem za 2002 r., stwierdził, że w badanym roku podatkowym spółka nie poniosła straty, lecz osiągnęła dochód. Jednak z uwagi na to, że osiągnięty dochód - na skutek prawa spółki do odliczenia straty za 2001 r. - nie powodował powstania zobowiązania podatkowego, organ podatkowy w decyzji z dnia 9 sierpnia 2007 r. określił spółce wysokość dochodu za 2002 r. w kwocie 15.942,63 zł.

Powodem dokonania innego rozliczenia niż wykazała spółka w zeznaniu CIT-8 było stwierdzenie zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę 105.694,90 zł, zakwalifikowaną przez spółkę jako ujemne różnice kursowe od kredytu denominowanego, a zdaniem organu podatkowego stanowiącą różnicę pomiędzy wartością otrzymanego od "B" SA kredytu denominowanego a sumą spłaconych w roku podatkowym rat kredytowych.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało utrzymane w mocy decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 grudnia 2007 r., w której organ odwoławczy potwierdził prawidłowość stanowiska organu I instancji. Organ odwoławczy na podstawie analizy postanowień umowy z dnia 28 września 2001 r. nr [...] o udzielenie odnawialnego kredytu obrotowego denominowango w euro, zawartej przez spółkę z "B" SA w W. Oddziałem w S., stwierdził, iż przedmiotowy kredyt jest kredytem denominowanym a nie dewizowym, a powstała różnica pomiędzy wartością otrzymanego kredytu a sumą spłaconych rat kredytowych nie stanowi różnic kursowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie organu odwoławczego różnica ta stanowi element spłaty kredytu, a wydatki poniesione na spłatę kredytu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.