Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 maja 2011 r., sygn. II SA/Wa 559/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.), Sędziowie WSA Ewa Pisula - Dąbrowska, Olga Żurawska - Matusiak, Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2011 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy w korpusie podoficerów Służby Celnej oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Służby Celnej decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. nr [...] z dnia [...] listopada 2009 r. o mianowaniu M. S. na stopień służbowy starszego rachmistrza celnego w korpusie podoficerów Służby Celnej, w zakresie określenia korpusu.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 30 listopada 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w B., działając na podstawie art. 223 ust. 1 i 5 oraz art. 115 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, mianował M. S. z dniem 30 listopada 2009 r. na stopień służbowy starszego rachmistrza celnego w korpusie podoficerów Służby Celnej.

Pismem z dnia 26 stycznia 2010 r. M. S. odwołała się od ww. aktu mianowania do Szefa Służby Celnej zarzucając organowi I instancji naruszenie:

1. przepisów prawa procesowego, w tym praworządności wyrażonej w art. 6 kpa oraz bezpośrednio w art. 7 Konstytucji RP, poprzez nieuwzględnienie przepisu prawa powszechnie obowiązującego (art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej) i rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o interpretację Szefa Służby Celnej zawarte w pismach nr [...] oraz [...], a także przepisu art. 7 kpa poprzez wydanie decyzji bez niezbędnego wyjaśnienia stanu faktycznego w postaci zajmowania przez odwołującego stanowiska związanego z podporządkowaniem funkcjonariuszy celnych lub pracowników;

2. przepisu prawa materialnego w postaci art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, poprzez jego błędną wykładnię w zakresie pojęcia "przed dniem wejścia w życie ustawy" oraz jego niezastosowanie przy rozstrzygnięciu sprawy.