Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 30 maja 2011 r., sygn. II SA/Rz 159/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SO (del.) Anna Bembenek po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 maja 2011 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. M. i B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [..] września 2010 r., nr SKO [..] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Wójta Gminy Ż. z dnia [..] kwietnia 2010 r., nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. solidarnie na rzecz skarżących A. M. i B. M. kwotę 500 zł /słownie: pięćset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [..] kwietnia 2010r., nr [...], Wójt Gminy Ż ustalił dla E.P. warunki zabudowy terenu dla inwestycji pn. "Budowa wolnostojącego budynku mieszkalnego w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej na terenie oznaczonym według ewidencji gruntów jako działka nr [..]/6 obręb Ż. w miejscowości Ż.".

Odwołanie od decyzji wnieśli A.M. i B.M.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. (dalej zwane jako "SKO w P." lub "Kolegium") decyzją z dnia [..].09.2010r., nr SKO-[...], utrzymało w mocy decyzję Wójta z dnia [..] kwietnia 2010 r. W podstawie prawnej Kolegium wskazało przepisy art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. 2000, nr 98, poz. 1071, ze zm.; dalej zwana jako "k.p.a.") i art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1 i art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717, ze zm.; dalej zwana jako "u.p.z.p.").

Przywołując treść przepisów art. 59 ust. 1, art. 61 ust. 1 pkt 1-5, art. 56 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Kolegium uznało, że nie jest możliwe przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy badanie zarzutów opartych na przepisach Prawa budowlanego powołując się na stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 17 października 2007r. sygn. akt: II SA/Sz 757/06, oraz przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 23 maja 2006r. sygn. akt: IV SA/Wa 32/06 i przytaczając wybraną część wypowiedzi sądów. Wynika z niej, że "adresat decyzji o warunkach zabudowy, tym samym i wnioskodawca, nie musi legitymować się prawem do nieruchomości, w tym i prawem własności. Prawo to badane jest dopiero przy ubieganiu się o pozwolenie na budowę. Sama decyzja stanowiąca o możliwości zagospodarowania terenu, na którym nie obowiązuje plan miejscowy, nie stanowi aktu naruszającego te prawa. Decyzja nie jest rozstrzygnięciem, które ma moc ograniczenia cudzych praw do nieruchomości. Ustalenie warunków zabudowy dla nieruchomości toczy się na ryzyko wnioskodawcy i to on będzie ponosił ewentualne konsekwencje z powodu zmiany stanu prawnego gruntu po wydaniu przedmiotowej decyzji. Do organu uzgadniającego inwestycję w zakresie wiedzy specjalistycznej, jaką dysponuje w danej materii będącej przedmiotem uzgodnienia, nie mogącego zarazem wyjść poza ustawowo określony zakres uzgodnienia, nie należy badanie prawidłowości postępowania ustalającego warunki zabudowy, w tym również spełnienia wymagań wynikających z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588), a zatem i ocena prawidłowości sporządzonej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.