Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 maja 2011 r., sygn. III SA/Łd 135/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Protokolant Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2011 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na refundację kosztów transportu medycznego zagranicznego do Polski 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. przyznaje radcy prawnemu P. R. J. prowadzącemu Kancelarię Radcy Prawnego w Ł. przy ul. [...], kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych obejmującą podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącej B. K. i nakazuje wypłacić powyższą kwotę radcy prawnemu P. R. J. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] B. K. wystąpiła do Dyrektora [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z wnioskiem o zwrot kosztów zagranicznego transportu medycznego zmarłego męża - P. K. ze szpitala w Czechach do Szpitala im. Kopernika w Łodzi. Do wniosku wnioskodawczyni załączyła fakturę o nr [...] wystawioną w dniu [...] wskazując, iż pozostałe informacje w sprawie zawiera jej wniosek z dnia [...] złożony w sprawie o refundację kosztów leczenia, w której toczy się odrębne postępowanie.

Decyzją z dnia [...], nr [...] Dyrektor [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia działając na podstawie art. 109 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r., Nr 38, poz. 299., z późn. zm.) w związku z art. 107 ust. 5 pkt 16 oraz art. 25 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, w związku z art. 104 § 1 i 2 k.p.a. po rozpatrzeniu wniosku B. K. odmówił wyrażenia indywidualnej zgody na refundację kosztów transportu medycznego zagranicznego do Polski. W uzasadnieniu decyzji organ administracji podniósł, iż przepis art. 25 ust. 3 pkt 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz § 10 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007r. w sprawie wniosku o leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu (Dz. U. Nr 249, póz. 1867 z późn. zm.) określają wprost sytuacje i warunki, w których ubezpieczonemu (świadczeniobiorcy) przysługuje wniosek o pokrycie kosztów transportu sanitarnego. Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego Funduszu może wydać wnioskodawcy, na wniosek podmiotu uprawnionego, zgodę na pokrycie kosztów transportu do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju - najtańszym środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia, gdy przewidywane koszty leczenia za granicą przewyższają koszty transportu i leczenia w kraju. Oznacza to, że zgoda na refundację kosztów transportu medycznego zagranicznego wydawana jest na rzecz osoby, której transport ma dotyczyć, a jej uprzednie uzyskanie tj., przed realizacją transportu sanitarnego do Polski, jest w ocenie organu warunkiem koniecznym do sfinansowania kosztów świadczenia ze środków publicznych. Dyrektor [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia podkreślił, iż wniosek żony świadczeniobiorcy może być podstawą procedowania w sprawie o uzyskanie zgody na pokrycie kosztów transportu medycznego tylko wówczas gdyby działała w imieniu i na rzecz osoby uprawnionej, adresatem decyzji jest natomiast wyłącznie osoba uprawniona, ponieważ tylko ona posiada interes prawny. Orzeczenie o sfinansowaniu kosztów transportu medycznego nie może być zatem wydane na wniosek spadkobierców ubezpieczonego. Organ administracji wskazał ponadto, że Narodowy Fundusz Zdrowia przy wykonywaniu swoich zadań określonych w ustawie, zarządza środkami publicznymi na rzecz ubezpieczonych (świadczeniobiorców) w granicach określonych prawem. Podstawa finansowania świadczeń opieki zdrowotnej musi wynikać bezpośrednio z przepisów ustawy, która nie przewiduje możliwości finansowania świadczeń zdrowotnych na zasadach słuszności i uznania. Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie przewiduje natomiast refundacji bezpośrednio ubezpieczonemu (świadczeniobiorcy) kosztów leczenia, czy też kosztów poniesionych za zrealizowany transport sanitarny. Z dokumentacji zgromadzonej w toku postępowania wynika, że wnioskodawca nie spełnił warunków, określonych w art. 25 ust. 3 pkt 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz § 10 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007 roku, które uprawniałby do wydania decyzji w przedmiocie pokrycia kosztów transportu sanitarnego. Wskazał, iż wnioskodawczyni jako spadkobierca męża nie może domagać się zwrotu poniesionych przez niego bezpośrednio kosztów transportu sanitarnego, skoro z załączonej faktury jednoznacznie wynika, że nabywcą usługi o nazwie: Transport "R" na trasie Praga-Łódź był P. K., który w dacie złożenia wniosku już nie żył. Ponadto, jak podkreślił Dyrektor [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia żaden przepis ustawy nie przyznaje osobom objętym jej działaniem prawa do żądania zwrotu środków poniesionych na opiekę zdrowotną poza systemem tej ustawy.