Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2011 r., sygn. VI SA/Wa 88/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędzia WSA Piotr Borowiecki Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi Rady Izby Notarialnej we [...] na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada Minister Sprawiedliwości utrzymał w mocy własną

decyzję nr [...] z dnia [...] października 2010 roku o powołaniu A.C. na stanowisko notariusza i wyznaczeniu siedziby kancelarii notarialnej w [...].

Decyzją z dnia [...] października 2010 roku Minister Sprawiedliwości powołał A.C (dalej: kandydatka, zainteresowana) na stanowisko notariusza i wyznaczył siedzibę kancelarii notarialnej w [...] uznając, że kandydatka spełnia wymogi określone w art. 11 pkt 1-3 i 7 w zw. z art. 12 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 lutego 1991r. Prawo o notariacie (t.j. Dz. U. 2008 r., Nr 189, poz. 1158 ze zm.).

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Rada Izby Notarialnej w [...]. wniosła o uchylenie powyższej decyzji w całości.

Rada Izby Notarialnej w [...] (dalej jako: skarżąca, Rada) zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego i ustawy Prawo o notariacie, a zwłaszcza:

- art. 11 pkt 2 ustawy Prawo o notariacie w związku z art. 17 ust. 1 Konstytucji RP, poprzez powołanie na stanowisko notariusza osoby, co do której istnieją jednoznaczne dowody, iż nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu notariusza oraz nie jest osobą nieskazitelnego charakteru i tym samym dopuszczenie do wykonywania "zawodu zaufania publicznego" osoby, która nie gwarantuje prawidłowości wykonywania zawodu notariusza;

- art. 77 § 1 w zw. z art. 7 i art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez sprzeczność ustaleń Ministra Sprawiedliwości z treścią istniejącego w sprawie materiału dowodowego.