Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 marca 2011 r., sygn. VI SA/Wa 155/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Protokolant ref. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2011 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie zmiany projektu oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie postanowieniem z 26 marca 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 2509/08, odrzucił skargę T. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie zmiany oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym, uznając że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.

Zdaniem WSA, decyzja nakładająca obowiązek przedłożenia projektu oferty ramowej (decyzja SMP) ma charakter decyzji regulacyjnej. Wobec tego spełnienie obowiązku regulacyjnego to, zdaniem Sądu pierwszej instancji, przedłożenie projektu oferty ramowej wskazanej przez regulatora w decyzji nakładającej ten obowiązek. SMP była decyzją regulacyjną wydaną na podstawie art. 42 ustawy Prawo telekomunikacyjne (dalej: Pt), zatem jej modyfikacja (w części wskazanej we wniosku spółki T.) poprzez wydanie, na podstawie art. 43 ust. 1 Pt, decyzji z [...] listopada 2007 r. i z [...] października 2008 r. również stanowiło rozstrzygnięcia regulacyjne.

Sąd pierwszej instancji nie podzielił poglądu Prezesa UKE, że wskazana w decyzjach podstawa prawna (art. 43 ust. 1 w związku z art. 206 ust. 1 Pt.), wyłączała je z kategorii decyzji nakładających obowiązki regulacyjne, a tym samym z obszaru regulacji art. 206 ust. 2 Pt. Zgodnie z art. 43 ust. 1 Pt, Prezes UKE zatwierdza projekt oferty ramowej, jeżeli odpowiada on przepisom prawa i potrzebom rynku, wskazanym w decyzji nakładającej obowiązek przedłożenia oferty ramowej albo zmienia przedłożony projekt oferty ramowej i go zatwierdza, a w przypadku nieprzedstawienia oferty ramowej w terminie - samodzielnie ustala ofertę ramową. Przepis ten znajduje się w Dziale II Prawa telekomunikacyjnego "Regulowanie rynku telekomunikacyjnego" rozdział 2 "Dostęp telekomunikacyjny". W tym samym Dziale i rozdziale ustawy Prawo telekomunikacyjne zamieszczono przepisy wymienione w art. 25 ust. 4 Pt, który statuuje je jako obowiązki regulacyjne. Wobec tego spełnienie obowiązku regulacyjnego to, zdaniem Sądu pierwszej instancji, przedłożenie projektu oferty ramowej wskazanej przez regulatora w decyzji nakładającej ten obowiązek (decyzja SMP). Stosownie zatem do treści art. 43 ust. 1 Pt dalsze procedowanie w sprawie nałożonego obowiązku regulacyjnego - przedstawienia projektu oferty ramowej - Prezes UKE dokonuje ostatecznej regulacji, podejmując decyzję o zatwierdzeniu projektu, jego zmianie i zatwierdzeniu lub samodzielnie ustala ową ofertę ramową. W ocenie Sądu, nie można zatem przyjąć, że działanie regulacyjne Prezesa UKE sprowadza się jedynie do nałożenia obowiązku przedłożenia jakiegoś abstrakcyjnego projektu oferty ramowej, a sama już oferta ramowa, określająca konkretne obowiązki regulacyjne (zatwierdzona, zmieniona lub ustalona przez regulatora) nie jest już działaniem regulacyjnym. Przy takim rozumieniu działania regulacyjnego zbędnym byłoby wprowadzanie do decyzji regulacyjnej (SMP) załącznika stanowiącego jej integralną część, który to załącznik jest niczym innym, jak ofertą ramową, czyli elementem regulacji. Przy czym zgodnie z decyzją, propozycja oferty ramowej operatora musi być zgodna z treścią tego załącznika. Jeżeli więc treść tego elementu (załącznika) decyzji SMP podlega modyfikacji, to dzieje się to w ramach postępowania regulacyjnego, czyli niejako w ramach kontynuacji uściślania warunków decyzji regulacyjnej (SMP).