Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 19 stycznia 2011 r., sygn. I SA/Go 1118/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk- Wiśniewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant Referent Anna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi "A" K. Spółka Jawna J.K., M.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za kwiecień 2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca - A Plus K. Spółka Jawna J.K., M.K. - złożyła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] września 2010 r. nr [...]. Organ zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję odmawiająca uchylenia , po wznowieniu postępowania w całości decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] września 2005 r. w przedmiocie wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za kwiecień 2001 r.

Decyzja wydana została na podstawie następującego, ustalonego przez organy podatkowe, stanu faktycznego:

Po wszczęciu postanowieniem z dnia [...] października 2003r., Nr [...] postępowania kontrolnego wobec "A" Spółka Jawna M.K., J.K. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z [...] listopada 2004r. Nr [...] określił Spółce w podatku w podatku od towarów i usług za kwiecień 2001 r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 21.493 zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za kwiecień 2001r. w wysokości 1.380 zł.

Od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej spółka wniosła odwołanie, w wyniku którego Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z [...] września 2005r. Nr [...] uchylił decyzję organu I instancji w całości i orzekł w ten sposób, że określił w podatku w podatku od towarów i usług za kwiecień 2001 r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 21.493 zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe kwocie 1.131 zł. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że podatnik zastosował niewłaściwą stawkę podatku VAT w wysokości 7 % zamiast 22 % przy sprzedaży w kwietniu 2001r. wyrobów z miedzi udokumentowanych fakturami VAT o numerach wymienionych w decyzji. Dalej organ odwoławczy wyjaśnił, że podatnik przy sprzedaży wyrobów z miedzi takich jak: uchwyt rynny trad. 100, uchwyt rynny trad.120, uchwyt rynny trad. 150, uchwyt rur sp. 80-90, uchwyt rur sp. 100-120, oraz wyrobów z tytan-cynk: uchwyt rynny trad. 120 OC, uchwyt rynny trad. ocynk zastosował stawkę VAT 7%. Według organu ww. wyroby jako wykonane z miedzi i stopu cynku z miedzią, aluminium i tytanem, należało zakwalifikować do grupowania SWW 0589-19 "Wyroby z miedzi i stopów miedzi osobno nie wymienione, pozostałe" oraz SWW 0589-49 "Wyroby z cynku i ze stopów cynku osobno nie wymienione pozostałe" i w związku z tym winny podlegać opodatkowaniu według 22% stawki podatku od towarów i usług stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Organ odwoławczy wskazał, że uchylenie w całości decyzji organu I instancji spowodowane było faktem, iż organ I instancji wykazaną przez podatnika sprzedaż na podstawie faktur VAT opodatkował podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej 22%, wyliczając należny podatek od towarów i usług metodą "od stu" zamiast metodą "w stu". Wobec powyższego organ odwoławczy dokonał wyliczenia metodą "w stu" należnego podatku od towarów i usług z faktur VAT według stawki 22%.