Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1201/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant Edyta Luniak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 1 grudnia 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. z siedzibą w N. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] r. strona skarżąca "A" z o.o. w N. wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów który to wniosek został w zakresie stanu faktycznego uzupełniony w dniu 1 lipca 2010 r. Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że spółka w celu informowania o sprzedawanych wyrobach przekazuje nieodpłatnie sprzedawcom (klientom) należące do niej wyroby oraz materiały promocyjne. Przekazywane towary to gładź szpachlowa, klej gipsowy, szpachel handlowy, gipsy dentystyczne, wylewka podłogowa itp. Natomiast w ramach materiałów promocyjnych podatnik przekazuje ubrania robocze z logo firmy, kalendarze banery reklamowe, flagi reglanowe, polary i koszulki z logo firmy, prezenty ścienne, parasolki itp. Przy zakupie w/w materiałów promocyjnych oraz materiałów do wyrobienia wyrobów wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Przekazane materiały promocyjne oraz wyroby nie kwalifikują się do drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów u usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.). Przekazane materiały promocyjne oraz wyroby nie kwalifikują się do uznania ich za prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, także nie są próbkami określonymi w art. 7 ust. 7 w/w ustawy. Wskazał wnioskodawca, że wyżej opisane działania zmierzają do zwiększenia sprzedaży wyrobów poprzez informowanie o rodzajach tych wyrobów klientów. Przekazane wyroby zostają zużywane przez klientów podczas prezentacji i pokazów organizowanych dla potencjalnych odbiorców. Podczas takich pokazów przekazywane są również materiały promocyjne, które również informują klientów o spółce i oferowanych przez nią wyrobów.