Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2010 r., sygn. II SA/Wa 1234/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński Sędziowie WSA Joanna Kube Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Mikuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi J. Ż. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej oddala skargę

Uzasadnienie

Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] maja 2010 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. i art. 268a k.p.a. oraz art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], którą to decyzją odmówiono J. Ż. pozwolenia na posiadane broni palnej bojowej do ochrony osobistej.

W motywach uzasadnienia organ wskazał, iż J. Ż. wystąpił do Komendy Wojewódzkiej Policji w [...] z wnioskiem o wydanie pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej. Wniosek o pozwolenie na broń uzasadnił tym, że jest przyrodnikiem, który regularnie (ok. 4 razy w tygodniu) we wczesnych godzinach rannych i nocnych przemierza samotnie szlaki łączące zurbanizowane tereny z siedliskami przyrodniczymi, w związku z czym odczuwa zagrożenie. Zagrożenie to wynika z przypadkowych spotkań z kłusownikami, którzy mogą przypuszczać, że zabiera im wystawione przez nich wnyki, bądź usuwa z nich zwierzynę. Wskazał też, że w celu obserwacji przyrody zabiera ze sobą (w oddalone miejsca) sprzęt znacznej wartości, gdzie nie może liczyć na pomoc Policji, strażników leśnych z uwagi na brak łączności.