Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 grudnia 2010 r., sygn. I SA/Gd 981/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 12 lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2009 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

S. M., działając jako rolnik, zwrócił się w dniu 15 maja 2009 r. do Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2009, w którym zadeklarował działki rolne o łącznej powierzchni 121,75 ha, w tym 48,78 ha położonych w strefie I ONW na działkach ewidencyjnych oraz 72,97 ha w strefie II ONW.

W dniu 16 lipca 2009 r. w gospodarstwie S. M. odbyła się kontrola, podczas której nie stwierdzono nieprawidłowości.

Pismem z dnia 14 sierpnia 2009 r. Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wezwał stronę do złożenia wyjaśnień odnośnie nieścisłości dotyczących działek rolnych "A", "C" i "D", albowiem powierzchnie tych działek były większe od powierzchni największego spójnego obszaru, uprawnionego do uzyskania płatności ONW. Jednocześnie organ poinformował stronę o kontroli zobowiązań wieloletnich, która wykazała, że suma powierzchni działek rolnych zgłoszonych do płatności z tytułu ONW, jest mniejsza od wielkości zobowiązania jakie podjął producent rolny.