Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. III SA/Wa 683/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant ref. stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2010 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Minister Finansów z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę
Uzasadnienie
Wnioskiem z 11 września 2009 r. P. S.A. w W. zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług.
Przedstawiając planowane zdarzenie, Skarżąca podała, że zostało jej udzielone prawo ochronne na znak towarowy, które zamierza wnieść jako wkład do tworzonej przez siebie spółki komandytowej.
Skarżąca zwróciła się z zapytaniem, czy wniesienie tego wkładu niepieniężnego stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa i jako takie nie podlega opodatkowaniu VAT. Jednocześnie Skarżąca zapytała o sposób ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku uznania że wniesienie wkładu stanowi nieodpłatne świadczenie usług niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa i jako takie podlega opodatkowaniu VAT.
Prezentując własne stanowisko Skarżąca stwierdziła, że wniesienie aportu do spółki komandytowej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, gdyż czynność ta ma charakter nieodpłatny, a ponadto ma związek z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Zdaniem Skarżącej brak elementu odpłatności wynika z tego że wniesienie wkładu do spółki osobowej nie powoduje powstania po stronie jej wspólników jakiegokolwiek przysporzenia. Przysporzeniem tym nie jest udział kapitałowy w spółce, gdyż nie wiąże się on z uzyskaniem korzyści, której wartość można ustalić już w momencie wniesienia wkładu. Błędne jest bowiem utożsamienie korzyści z wartością wkładu, ponieważ uzyskany w zamian udział wspólnika może być mniejszy, równy lub większy niż wartość jego wkładu. Ponadto udział wspólnika w zyskach również nie musi być proporcjonalny do wartości wniesionego wkładu.