Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. I SA/Gl 758/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Grzegorz Granieczny, Bożena Suleja, Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - po rozpatrzeniu odwołania pana A. C. od decyzji Prezydenta Miasta K. Nr ewid. [...] z dnia [...] w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości na rok 2009 w kwocie [...]zł, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu podatkowego pierwszej instancji.
Uzasadniając decyzję organ odwoławczy wskazał, że w odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej podatnik podniósł, iż naliczenie przedmiotowego podatku zostało dokonane niezgodnie ze stanem faktycznym bowiem od roku 2001 lokal nr 3, jak również pozostałe dwa lokale, zostały pozbawione mediów i ze względów technicznych nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a obiekt został całkowicie wyłączony z bieżącej eksploatacji. Podatnik powołał się również na decyzję Kolegium Nr [...] z dnia [...].
Następnie organ drugiej instancji stwierdził, że podstawę prawną wymiaru podatku od nieruchomości na 2009 r. stanowiły przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalowych ( t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.) dalej ustawa podatkowa oraz Uchwała Nr [...] Rady Miasta K. z dnia [...] w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości za rok 2009 obowiązujących na terenie miasta K. ( Dz. Urz. Woj. Śl. Z 2008 r. nr 201, poz. 3710). Wyjaśnił, że zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy podatkowej podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, a także będące użytkownikami wieczystymi gruntów. Stosownie do treści art. 2 ust. 1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: 1) grunty, 2) budynki lub ich części, 3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Budynkiem - zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej - jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z art. 5 ust. 1 ustawy podatkowej wynika, że stawki podatku od nieruchomości są zróżnicowane w zależności od przeznaczenia nieruchomości, a w szczególności ich wysokość zależy od tego czy nieruchomość bądź jej część jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej.