Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 października 2010 r., sygn. I SA/Sz 635/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska, Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski (spr.),, Sędzia WSA Anna Sokołowska, Protokolant Gabriela Porzezińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 października 2010 r. sprawy ze skargi J.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego czterema decyzjami z dnia [...]., nr: [...],[...]oraz dwiema decyzjami z dnia [...] nr: [...] określił podatnikowi J. L. w podatku od towarów i usług, za sierpień, wrzesień, październik i listopad 2004 r. oraz za marzec i kwiecień 2006 r., nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy (za sierpień 2004 r. i marzec 2006 r.) oraz kwoty zobowiązań podatkowych za pozostałe ww. miesiące. Podstawę faktyczną takich rozstrzygnięć stanowiły ustalenia organu, iż podatnik naruszył przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie odliczania VAT od zakupu paliwa do samochodu osobowego, nie ewidencjonował sprzedaży gazu płynnego w kasie rejestrującej oraz błędnie rozliczył wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Od decyzji wydanych [...] podatnik wniósł odwołania, jednak postanowieniem z dnia [...] znak: [...] Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż odwołania zostały wniesione z uchybieniem terminu określonego w art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60, ze zm.) - zwanej dalej: O.p. Od decyzji z [...] podatnik nie wniósł odwołań. Wobec powyższego - zgodnie z art. 128 O.p. - wszystkie wymienione decyzje organu I instancji stały się decyzjami ostatecznymi.

W dniu [...] do organu podatkowego I instancji wpłynęły wnioski podatnika (z 31 stycznia 2009 r.) "o otwarcie postępowań podatkowych zakończonych decyzjami ostatecznymi" w sprawie podatku od towarów i usług za ww. okresy. Uzasadniając wniosek, podatnik wskazał, że po sprawdzeniu tych decyzji stwierdził, i zostały one wydane na podstawie przepisów niezgodnych z przepisami VI Dyrektywy Traktatu Europejskiego. Stwierdził również, że w dniu wydania przedmiotowych decyzji art. 111 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie którego został pozbawiony 30 % podatku należnego z zakupu towarów i usług, był sprzeczny z dyrektywą Traktatu Europejskiego.