Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 października 2010 r., sygn. IV SA/Gl 269/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant sekr. sąd. Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2010 r. sprawy ze skargi R.J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. "a" i "b", art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego orzekł o uznaniu R. J. z dniem [...] r. za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania mu zasiłku dla bezrobotnych. W uzasadnieniu decyzji organ ten wskazał, że w dniu rejestracji strona spełnia wymogi do uznania jej za osobę bezrobotną, natomiast suma okresów, o których mowa w art. 71 ust. 1 i 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przypadających w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji jest krótsza niż 365 dni, co stanowi podstawę odmowy przyznania prawa do zasiłku.

Z decyzją tą nie zgodził się R. J., który wniósł odwołanie do Wojewody [...]. W odwołaniu tym odniósł się jedynie do odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Wskazał, że w okresie od 1 października 2008 r. do 31 października 2009 r. przebywał na świadczeniu pielęgnacyjnym z uwagi na konieczność opieki nad chorą żoną i wskazany okres jego zdaniem winien być traktowany jak okres zatrudnienia, a po jego upływie powinien przysługiwać zasiłek dla bezrobotnych. W tym zakresie odwołał się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego niekonstytucyjności postanowień dotyczących regulacji związanych ze świadczeniem pielęgnacyjnym.