Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 października 2010 r., sygn. I SA/Gl 539/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2010 r. sprawy ze skargi A S.A. w upadłości układowej w S. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., z upoważnienia Ministra Finansów, działając na podstawie art. 14b § 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał na wniosek A S.A. w upadłości układowej z siedzibą w S. (w dalszej części uzasadnienia określanej zamiennie słowem "Spółka") interpretację indywidualną nr [...], w której stwierdził, że stanowisko skarżącej, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2009 roku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów strat wynikających z wcześniejszego rozliczenia umów opcyjnych - jest nieprawidłowe.

Uzasadniając wydaną interpretację, organ w pierwszej kolejności wskazał, że w w/w wniosku przedstawiono stan faktyczny, wskazując, że Spółka działa na rynku globalnym i jest znaczącym eksporterem własnych wyrobów głównie w sektorze motoryzacyjnym. W celu zabezpieczenia podstawowego źródła przychodów jakim jest dla Spółki eksport korzysta ona od 2004 roku z bankowych instrumentów finansowych zabezpieczających planowy poziom rentowności wpływów ze sprzedaży wyrażonych w EUR, osiągając z tego tytułu zyski. Mając na uwadze zarówno uwarunkowania zewnętrzne (informacje oraz prognozy analityków instytucji finansowych i bankowych) i wewnętrzne Spółki (planowane zwiększenie eksportu) podatnik w ramach wcześniej podpisanych umów ramowych zawarł z bankami asymetryczne struktury opcyjnie, będące złożeniem opcji PUT i CALL, w których Spółka zarówno nabywała jak i wystawiała opcje oraz transakcje typu Forward. Zabezpieczenia miały charakter długoterminowy, a opcje były rozliczane w okresach miesięcznych w konkretnych datach z dostawą instrumentu bazowego lub bez w zależności od umowy z bankiem.