Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 września 2010 r., sygn. VIII SA/Wa 393/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Protokolant Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2010 r. sprawy ze skargi K. G. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby w warunkach uzasadniających podwyższenie wymiaru emerytury 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z siedzibą w R. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Postanowieniem Nr [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. [...] Wojewódzki Komendant Policji w R. działając na podstawie art. 219 ustawy z dnia

14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwana dalej Kpa) odmówił K. G. wydania zaświadczenia o pełnieniu służby w warunkach szczególnych uzasadniających podwyższenie emerytury.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji przedstawił przebieg postępowania w sprawie. Podał, iż w dniu [...] września 2009 r. skarżący złożył wniosek o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że w okresie od stycznia 1993 r. do września 2009 r. wykonywał obowiązki służbowe, w trakcie których podejmował w każdym roku służby co najmniej 6 razy w ciągu roku czynności [...] i [...] w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia. Policjant wskazał sprawy, w czasie prowadzenia których - jego zdaniem - wystąpiło bezpośrednie zagrożenie jego życia i zdrowia. Uzupełniając (na wezwanie organu) wniosek o wydanie zaświadczenia skarżący przedstawił analizę przepisów prawa i orzecznictwa uzasadniających jego żądanie, wskazał nazwiska przełożonych i współpracowników mogących potwierdzić jego udział w czynnościach, podczas realizacji których występowało bezpośrednie zagrożenie jego życia i zdrowia.