Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. VII SA/Wa 299/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Nowak, , Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk (spr.), Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, Protokolant Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi [....] Sp. z o.o. w [...] na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia skargę oddala

Uzasadnienie

We wniosku z dnia 1 października 2007 r. [...] Sp. z o.o. w [...] wniosła o zbadanie legalności wybudowania ogrodzenia betonowego oraz budowli ogrodowej - fontanny i oczka wodnego przez T. L. na terenie należącym do powyższej firmy. Postanowieniem z dnia [...] października 2007 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [....] stwierdzając, że nie jest właściwy do rozpoznawania wniosku w sprawie o przymuszenie do odsprzedaży na rzecz T. L. zabudowanego przez niego terenu. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] postanowieniem z dnia [...] lutego 2008 r. znak: [...] na podstawie art. 138 § 2 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 200r. nr 98, poz. 1071 z póź. zm.) i art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.) uchylił w całości zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Organ odwoławczy, w kwestionowanej decyzji wskazał, że wykonanie obiektów budowlanych, co prawda nie wymagało pozwolenia na budowę, jednakże zamiar budowy oczka wodnego podlegał zgłoszeniu właściwemu organowi. Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy, inwestor nie dopełnił takiego obowiązku, a zastosowanie do takiego stanu faktycznego ma przepis art. 49b Prawa budowlanego ustalający właściwość do rozpoznawania samowoli budowlanej oraz sposobów jej legalizacji lub rozbiórki.