Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 maja 2010 r., sygn. II SA/Kr 239/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie WSA Małgorzata Brachel-Ziaja / spr. / WSA Ewa Rynczak Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2010 r. sprawy ze skargi R.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 09 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na wyłączenie gruntów z produkcji rolnej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącego R.K. kwotę 457 / czterysta pięćdziesiąt siedem / złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. znak [...], wydaną po rozpatrzeniu odwołania R.K. od decyzji Starosty K. z dnia [...] lipca 2009 r. znak [...], orzekającej o zezwoleniu na wyłączenie z produkcji rolnej gruntu o powierzchni 0,0750 ha, stanowiącego użytek rolny w klasie R III a, wchodzącego w skład nieruchomości oznaczonej jako działki nr 1 i 2 położone w miejscowości B., gmina Z. oraz ustaleniu opłaty rocznej z tytułu użytkowania przedmiotowego gruntu na cele nierolnicze - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję, jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazując art. 5, 7, 11 i 28 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. 2004, Nr 121, poz. 1266 z późniejszymi zmianami) oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a.
W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze powołało się na art. 7, art. 11 oraz art. 28 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. W art. 28 ust. 1 i 2 ustawodawca przesądził, iż w razie stwierdzenia, że grunty zostały wyłączone z produkcji niezgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sprawcy wyłączenia ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej należności, natomiast w razie stwierdzenia, że grunty przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nierolnicze lub nieleśne zostały wyłączone z produkcji bez decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 1 i 2, decyzję taką wydaje się z urzędu, podwyższając jednocześnie wysokość należności o 10%.