Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 października 2008 r., sygn. IV SA/Wa 1282/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Joanna Kurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2008 r. sprawy ze skargi Kopalni (...) S.A. z siedzibą w K na decyzję Ministra Środowiska z dnia (...) maja 2008 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] maja 2008 r. Nr [...] Minister Środowiska utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w P. z dnia [...] lutego 2002 r. o zezwoleniu na czasowe wyłączenie z produkcji gruntów leśnych o pow. 2,37 ha, stanowiących własność Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa K., stanowiących lasy gospodarcze, wchodzących w skład oddziałów [...] obrębu leśnego K., stanowiących część działek ewidencyjnych Nr: [...], w obrębie ewidencyjnym wsi P., gmina S., powiat K., woj. [...], z przeznaczeniem pod budowę [...].
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji stwierdzono, że przedmiotowy grunt stanowi własność Skarbu Państwa, a jego reprezentant w osobie Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w P. jest jednocześnie organem prowadzącym postępowanie, co dowodzi, iż interesy właściciela były należycie pilnowane w toku postępowania o wydanie zezwolenia na wyłączenie tego gruntu z produkcji leśnej. Potwierdza to również wpisana do uzasadnienia decyzji z dnia [...] lutego 2002 r. klauzula o możliwości faktycznego wyłączenia z produkcji leśnej dopiero po podpisaniu umowy cywilnej z właściwym nadleśniczym. Ubiegający się o zgodę na wyłączenie gruntów z produkcji powinien być bowiem "właścicielem" w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 3 lutego 1995 roku o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 121, poz. 1266 z późn. zm.) już w chwili składania wniosku, jednak nie wynika to z dosłownej treści ustawy. Zestawienie treści art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 powołanej ustawy może oznaczać, że osoba ubiegająca się o zezwolenie na wyłączenie gruntu z produkcji leśnej może dopiero później, po uzyskaniu tego zezwolenia, uzyskać od właściciela cywilnoprawne upoważnienie do dysponowania gruntem. Błędne jest zatem twierdzenie K. [...], że prawo K. [...] do korzystania z gruntu leśnego objętego decyzją z dnia [...] lutego 2002 r. powstało z chwilą wydania tej decyzji. Decyzja ta jedynie zezwala właścicielowi (posiadaczowi samoistnemu, zarządcy, użytkownikowi, użytkownikowi wieczystemu