Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. VII SA/Wa 216/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, , Sędzia WSA Małgorzata Miron, Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), Protokolant Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi D. Sp. J. w M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 1997 r., Nr [...], Burmistrza Miasta M., na podstawie art. 28, art. 34 ust. 4 oraz art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlanego (Dz. U. Nr 89, poz. 414) oraz porozumienia zawartego w dniu 14 września 1990 r. pomiędzy Kierownikiem Urzędu Rejonowego i Burmistrzem Miasta M. (Dz. Urz. Woj. [...]), zatwierdził projekt budowlany i udzielił S. Sp. z o.o. pozwolenia na budowę stacji paliw płynnych, na działkach nr [...], obręb [...], położonych w M., przy Al. [...], wskazując, że inwestycja ta jest zgodna z ustaleniami Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego miasta M. zatwierdzonym uchwałą Nr [...] z dnia [...] grudnia 1993 r. Rady Miejskiej w M. (Dz. Urz. Woj. [...]).

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji wystąpił B. P., wskazując, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem

art. 35 ust. 1 pkt 1 lit. a Prawa budowlanego. W ocenie wnioskodawcy decyzja o pozwoleniu na budowę została wydania w oparciu o nieobowiązujący w chwili jej wydania plan zagospodarowania przestrzennego. Ponadto wskazał, że zagospodarowanie ww. działek w sposób określony w decyzji skutkowało brakiem swobodnego dostępu do drogi publicznej i w konsekwencji obciążenie jego sąsiedniej nieruchomości służebnością.