Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 marca 2010 r., sygn. I SA/Wr 115/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Dagmara Dominik, Protokolant Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 marca 2010 r. sprawy ze skargi A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2005 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi była decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...].11.2009 r. (nr [...]), którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...].07.2009 r. (nr [...]) podjętą wobec A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r., a określającą zobowiązanie podatkowe 3.786.037 zł.

W uzasadnieniu decyzji (wymienionej, z dnia [...].07.2009 r.) organ pierwszej instancji stwierdził, że dokonując samoobliczenia podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. spółka A zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 6.440 zł, poniesioną na obowiązkowe opłaty rejestracyjne nabytych przez nią nowych środków transportów (środków trwałych). W ocenie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, kwota ta powinna powiększać wartość początkową środków trwałych, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji kwota ta nie mogła być zaliczona, jak to uczyniła spółka, do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.