Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 marca 2010 r., sygn. I SA/Gl 878/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak (spr.), Sędziowie WSA Marzanna Sałuda, Krzysztof Winiarski, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2010r. sprawy ze skargi S.O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej - umorzenia zaległości podatkowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w K. - działając na podstawie art. 233 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. z późn. zm. ) - utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] r. Nr [...] odmawiającej S. O. umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług w łącznej kwocie [...] zł., w tym: za [...] 2004 r. w wysokości [...] zł., za kwiecień w wysokości [...] zł. wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości [...] zł.

Uzasadniając rozstrzygnięcie, organ II instancji w pierwszej kolejności przedstawił stan faktyczny sprawy, wskazując w tym zakresie, że wnioskiem z dnia [...] 2009 r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. o umorzenie wszystkich zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej kwocie [...] zł. Organ podatkowy I instancji decyzją z dnia [...] r. odmówił umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług w zakresie objętym we wniosku w łącznej wysokości [...] zł., w tym odsetek na naliczonych na dzień złożenia wniosku w wysokości [...] zł. Od decyzji tej podatnik wniósł odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w K., domagając się jej uchylenia. Strona podniosła niewłaściwe zastosowanie przepisów, wskazując na interpretację pojęcia "ulga uznaniowa" oraz przedstawiając swoją sytuację finansową.

Organ II instancji - rozpoznając odwołanie - w pierwszej kolejności odwołał się do regulacji zawartej w treści art. 67 a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, organ podatkowy na wniosek podatnika, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną. Zawarty w przepisie zwrot "może" oznacza, że w każdym przypadku decyzja będzie wydana w ramach tzw. uznania administracyjnego. W świetle ukształtowanej w doktrynie i zaakceptowanej przez orzecznictwo sądowe koncepcji interpretacyjnej przepisów podatkowych zbudowanych na zasadzie uznania administracyjnego stwierdzenie, że w sprawie występują okoliczności odpowiadające takiej lub innej kierunkowej dyrektywie wyboru, nie musi prowadzić do pozytywnego dla wnioskodawcy rozpatrzenia sprawy. O tym, co w danej sytuacji stanowi ważny interes podatnika lub interes publiczny, rozstrzyga organ uprawniony do dokonania umorzenia. Zastosowanie w/w ulgi podatkowej może nastąpić, gdy wystąpią pewne zdarzenia nadzwyczajne lub okoliczności, które organ orzekający w sprawie uzna za zasługujące na uwzględnienie. Przesłanka "ważnego interesu podatnika", od wystąpienia której uzależniona jest możliwość umorzenia zaległości podatkowej, wymaga ustalenia sytuacji majątkowej podatnika, skutków ekonomicznych jakie wystąpią w wyniku realizacji zobowiązania. Organ podatkowy musi mieć jednak na uwadze i to, że względy społeczne wymagają, żeby zobowiązania podatkowe były realizowane, a podatnik nie był pochopnie z nich zwalniany. Poprzez "interes publiczny" należy rozumieć m.in. skutki jakie wystąpią na skutek odmowy udzielenia ulgi. Jak zaznaczył Dyrektor Izby Skarbowej wnioskodawca nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej, zatem nie ma zagrożenia jej likwidacji. Rozważenia wymaga jednak, czy dochodzenie należności nie spowoduje zagrożenia egzystencji podatnika. Dodatkowo, organ wskazał, że w interesie publicznym leży pozyskiwanie środków na działalność Państwa, których w przedmiotowej sprawie przez długi okres było pozbawione.