Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. I SA/Kr 1921/06

 

Sygn. akt I SA/Kr 1921/06 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 14 listopada 2007r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bogusław Wolas (spr), Sędziowie: WSA Anna Znamiec, Asesor: WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: Bożena Wąsik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2007r., spraw ze skarg H. i S. B., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia [...] nr [...], , z dnia [...] nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości, I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w na rzecz skarżących koszty postępowania w kwocie 600,00 zł (sześćset złotych 00/100).

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] , nr [...], Prezydent Miasta odmówił H. i S. B. umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości za okres od stycznia do września 2003 r. w kwocie 5 512 zł wraz z odsetkami w kwocie 1 608 zł. Ponadto drugą decyzją z tej samej daty i o tym samym numerze odmówiono umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości za okres od października do grudnia 2003 r. w kwocie 1 837 zł 30 gr wraz z odsetkami w kwocie 537 zł.

Organ I instancji odmowę umorzenia zaległości podatkowych uzasadnił posiadaniem przez skarżących źródeł utrzymania umożliwiających im wywiązanie się z obowiązku podatkowego.

W odwołaniach od powyższych decyzji podniesiono, iż decyzje te są nieprawidłowe, gdyż przedmiotowy podatek został zapłacony w czynszu za najmowany lokal.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzjami z dnia [...], nr [...] i z dnia [...], nr [...], utrzymało w mocy decyzje organu I instancji.

W uzasadnieniach wskazano, że umorzenie zaległości podatkowych lub odsetek za zwłokę możliwe jest w trzech sytuacjach. Gdy przemawia za tym ważny interes podatnika, gdy przemawia za tym interes publiczny oraz gdy przemawiają za tym obie przesłanki łącznie (wyrok NSA z dnia 30 maja 2001 r., III SA 830/00, Mon. Pod. 2001, nr 9, s. 2). Użyty w art. 67 § 1 Ordynacji podatkowej spójnik -lub- wyraża możliwość zamienną, co oznacza, że obie wymienione przesłanki mają charakter równorzędny" (wyrok NSA z dnia 3 kwietnia 2000 r., l SA/Lu 1770/98, Temida (CD), Sopot 2003). Istnienie ustawowego kryterium ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego jest w każdym przypadku indywidualnie ustalane przez ten organ w ramach postępowania podatkowego. W celu jego stwierdzenia organ podatkowy obowiązany jest podjąć wszelkie działania niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, zgodnie z treścią art. 122 Ordynacji podatkowej. Organ podkreślił, że po stronie podatnika, który ubiega się o przyznanie ulgi w postaci umorzenia zaległości, jako tego, kto występuje o określone uprawnienie, leży obowiązek wykazania, że w dotyczącej go sprawie spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 67 § 1 Ordynacji podatkowej (wyrok NSA z dnia 22 października 1999 r., III SA 7580/98, Temida (CD), Sopot 2003). Organ odwoławczy podkreślił także, że umorzenie zaległego podatku jest możliwe jedynie w wypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników niezależnych od sposobu postępowania podatnika. Ważny interes podatnika to sytuacja, gdy z powodu nadzwyczajnych, losowych przypadków podatnik nie jest w stanie zaległości podatkowych uregulować. Będzie to utrata możliwości zarobkowania, utrata losowa majątku. Z drugiej strony interes publiczny to sytuacja, gdy zapłata zaległości podatkowej spowoduje konieczność sięgania przez podatnika do środków pomocy państwa, gdyż nie będzie on w stanie zaspokajać swych potrzeb materialnych. Stosowna decyzja podejmowana jest ponadto w ramach uznania organu podatkowego, co oznacza, że stwierdzenie istnienia przesłanek ustawowych umorzenia zaległości podatkowych nie nakłada na organ podatkowy automatycznego obowiązku orzeczenia umorzenia. Kontrola legalności decyzji wydanych w ramach tzw. uznania administracyjnego sprowadza się do badania, czy w procesie dochodzenia do tej decyzji organ podatkowy uwzględnił całokształt okoliczności faktycznych mających wskazywać na ważny interes podatnika lub ważny interes społeczny uzasadniający umorzenie zaległości podatkowej lub odsetek oraz czy w ramach swego uznania nie naruszył on zasady swobodnej oceny dowodów. Oceniając rozstrzygnięcie organu I instancji, organ odwoławczy stwierdził, że nieostre pojęcie "ważnego interesu podatnika", mające szeroki zakres znaczeniowy zostało zinterpretowane zgodnie z okolicznościami sprawy. Zdaniem organu odwoławczego, organ I instancji dokonał pełnego rozeznania sytuacji finansowej państwa B. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że posiadają oni dochody umożliwiające im zapłatę zaległości podatkowej. Podkreślono, że sytuacja podatnika istniejąca w chwili podejmowania decyzji o umorzeniu jest podstawową przesłanką podjęcia decyzji w sprawie umorzenia zaległości podatkowych. Zdaniem organu odwoławczego sytuacja finansowa skarżących w żaden sposób nie uzasadnia przesłanki ważnego interesu podatnika, przemawiającego za umorzeniem zaległości podatkowej. Odmowa umorzenia zaległości podatkowej nie spowoduje bowiem zagrożenia dla zaspokojenia podstawowych potrzeb.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00