Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1390/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek, Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz A Spółki Akcyjnej w W. kwotę 300 (słownie: trzysta) zł - tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A S.A. z siedzibą w W. (dalej: podatnik, skarżąca, spółka) była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]04.2009 r. (nr [...]), utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy J. z dnia [...].12.2008 r. (nr [...]) i określającą podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2007 r. w kwocie 208.624,00 zł.

Podatnik składając w ustawowym terminie deklarację na podatek od nieruchomości na 2007 r., wykazał do opodatkowania między innymi budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ich wartość, która stanowiła podstawę opodatkowania, określił na kwotę 10.154.471,00 zł, zaś należny od nich podatek na kwotę 203.089,42 zł. Jako łączną wysokość podatku od nieruchomości (od gruntów, budowli oraz powierzchni użytkowej budynków) podatnik wskazał kwotę 208.443,00 zł.

Następnie wraz z pismem z dnia 17.05.2007 r. podatnik złożył korektę deklaracji, w której zwiększył wartość początkową budowli od miesiąca stycznia 2007 r. do kwoty 10.156.203,00 zł. Z kolei w dniu 16.07.2007 r. podatnik wniósł korekty od stycznia 2007 r. i od lipca 2007 r. w związku ze zwiększeniem wartości początkowej budowli (korekta pierwsza) oraz pomniejszeniem tej wartości (korekta druga). Po wykazanych przez podatnika zmianach, należny podatek od nieruchomości za rok 2007 stanowił kwotę 208.624,00 zł (w tym od budowli w wysokości 203.270,34 zł). W ostatniej korekcie wniesionej w dniu 13.09.2007 r. podatnik wykazał do opodatkowania następujące wartości budowli: od I do VI 2007 r. - 6.205.013,00 zł i od VII do XII 2007 r. - 6.196.539,00 zł. W wyniku tej korekty łączny podatek od nieruchomości za 2007 r. wyniósł 129.369,00 zł (w tym od budowli - 124.015,52 zł). Wyjaśniając powody złożonej korekty podatnik wskazał, że w pierwotnej deklaracji błędnie ujęto w podstawie opodatkowania wartość linii kablowych położonych w kanalizacjach kablowych, wobec czego koniecznym było zmniejszenie deklarowanej do opodatkowania wartości budowli. W ocenie podatnika linie kablowe w świetle przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy - Prawo budowlane i przepisów wykonawczych do tej ustawy, linie kablowe nie są przedmiotem opodatkowania, a to z tego względu, że nie mogą być kwalifikowane jako samodzielne budowle, czy też jako instalacje lub urządzenia stanowiące wraz z budowlą całość użytkowo-techniczną, czy też jako urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Linie kablowe nie stanowią również w ocenie podatnika sieci technicznej lub sieci uzbrojenia terenu, o jakich mowa w art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, bowiem w ustawie tej brak jest definicji tychże. Trudno też zdefiniować te pojęcia na gruncie języka powszechnego, bowiem są to wyrażenia języka specjalistycznego. Podatnik zaznaczył więc, że zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury, dla celów stosowania ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie można ustalać znaczenia wyrażeń sieci techniczne oraz sieci uzbrojenia terenu, odwołując się do przepisów innych ustaw, aniżeli ustawa - Prawo budowlane. Powyższy pogląd podzielił również Dyrektor Departamentu Podatków i Opłat Lokalnych Ministerstwa Finansów z dnia 31.01.2007 r. W świetle powyższego, według podatnika, uznanie linii kablowych za budowlę wymagałoby stwierdzenia, że są one wyodrębnione w przestrzeni i połączone z gruntem w sposób trwały. W przypadku linii kablowych ułożonych w kanalizacji kablowej brak jest ich trwałego z gruntem. Dalej podatnik wywiódł, że linie te nie są instalacją lub urządzeniem stanowiącym wraz z budowlą całość użytkowo-techniczną, gdyż realizacja funkcji, do jakich przeznaczona jest kanalizacja, nie wymaga położenia linii kablowych, natomiast położenie linii kablowych w kanalizacji jest przejawem realizacji funkcji, do jakich przeznaczona jest kanalizacja. Linie kablowe mogą być układane poza kanalizacją kablową, co nie stoi na przeszkodzie realizacji funkcji w zakresie przesyłu sygnału telekomunikacyjnego, również kanalizacja kablowa służyć może innym celom, aniżeli układanie linii kablowych. Linie kablowe nie są również urządzeniem budowlanym związanym z obiektem budowlanym, umożliwiającym użytkowanie obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, gdyż nie jest możliwe przyporządkowanie linii kablowych konkretnym obiektom budowlanym, jak również z uwagi na to, że zasadniczo korzystanie z obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem nie wymaga zapewnienia dostępności usług telekomunikacyjnych. Konkludując podatnik stwierdził, że opodatkowaniu podlega wyłącznie kanalizacja kablowa, zaś linie kablowe umieszczone w kanalizacji kablowej, w świetle przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w związku z przepisami prawa budowlanego, nie pozwalają na przyjęcie, że podlegają one opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, gdyż żadne przepisy tej gałęzi prawa nie traktują takich linii jako obiektów budowlanych lub urządzeń budowlanych.