Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1637/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Protokolant Marta Klimczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2006r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżona decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r.

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy podał, że A S.A. we W. prowadziła w 2006 r. działalność leasingową. Przy zawieraniu umów leasingu posługiwała się wzorcem umownym, którego postanowienia przewidywały, na czas trwania umowy, ponoszenie przez leasingobiorcę (korzystającego) dodatkowych kosztów ubezpieczenia przedmiotów leasingu. Koszt ubezpieczenia, w myśl postanowień wzorca, nie był elementem składowym opłaty leasingowej. Na korzystającego koszt ten był przenoszony przez Spółkę poprzez wystawienie faktury, w której wykazywano koszt ubezpieczenia, jako sprzedaż zwolnioną od podatku od towarów, podając symbolu PKWiU 66.03.10 właściwy dla usług "ubezpieczeniowych pozostałych".

Organ kontroli wskazał ponadto, że postanowienia wzorca umownego przewidywały także możliwość zapłaty ceny ubezpieczenia w ratach. W takim przypadku, obok refakturowania kosztów ubezpieczenia, Spółka obciążała korzystającego ceną dodatkowej usługi, polegającej na obsłudze tego ubezpieczenia i opodatkowanej 22 % stawką podatku od towarów i usług.

Zdaniem organu, pomimo zastrzeżeń we wzorcu umownym, że kwota ubezpieczenia nie stanowiła elementu opłaty leasingowej, pozostawała ona w bezpośrednim związku z przedmiotem tych umów, stanowiąc integralną część, świadczonych przez A S.A. we W., usług leasingu. Wobec tego organ uznał, powołując art. 5 ust. 1 pkt 1, art.7 ust. 1, art.8 ust. 1 oraz art.29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej u.p.t.u.), że wszystkie należności otrzymane z tego tytułu przez Spółkę od korzystających, stanowiły podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.