Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Gd 919/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędzia WSA Danuta Oleś, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 26 kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2001 roku oddala skargę.
Uzasadnienie
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z 20 października 2006 r. określił B.K. nadwyżkę podatku naliczonego nad podatkiem należnym za miesiąc wrzesień 2001 r. w wysokości [...] zł. Decyzja zapadła w wyniku przeprowadzonego postępowania, w wyniku którego stwierdzono, że podatnik w okresie objętym kontrolą dokonywał zakupów telefonów komórkowych od kontrahentów krajowych i zagranicznych w celu ich dalszej odsprzedaży kontrahentom krajowym i zagranicznym, w tym m.in. na rzecz O.K. i T.B. Podatnik posiadał dokumenty celne SAD 1A, dotyczące wywozu towaru poza granicę RP, na podstawie których potraktował sprzedaż towaru jako eksport towarów z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku VAT 0%. Na skutek zebranego materiału organ pierwszej instancji stwierdził, że nie została spełniona przesłanka wywozu towarów w następstwie wykonania czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy o VAT.
Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania podatnika decyzją z dnia 26 kwietnia 2007 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że posiadanie dokumentu SAD nie jest wystarczające do potwierdzenia zaistnienia eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Uznanie danej czynności za eksport towaru wymaga spełnienia łącznie dwóch warunków: potwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towaru z polskiego obszaru celnego oraz dokonania wywozu towarów w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, innych niż eksport i import towarów. Zdaniem organu podatkowego drugiej instancji w sprawie prawidłowo ustalono, że nie miał miejsca eksport towarów, o czym świadczą zeznania świadka O.K., dokumenty urzędów celnych krajów przeznaczenia, z których wynika, że sprzedawane telefony nie zostały wwiezione na terytorium tych krajów oraz to, że kontrahent podatnika T.B. nie istnieje. Organ odwoławczy stwierdził, że skoro nie doszło do wywozu poza polski obszar celny sprzedanych kontrahentom zagranicznym towarów, to czynności tej nie można uznać za eksport towarów. Organ drugiej instancji zaakceptował też pogląd organu pierwszej instancji, że w związku z tym w niniejszym przypadku miało miejsce odpłatne wydanie na terytorium RP towaru nieustalonym kontrahentom i czynność ta w myśl art. 2 ust 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu, a obowiązek podatkowy powstał w dniu wydania towaru i otrzymania za niego zapłaty - z zastosowaniem stawki 22 % (art. 18 ust. 1 ustawy o VAT). Organ odwoławczy nie dopatrzywszy się naruszeń przez organ pierwszej instancji prawa procesowego i materialnego skutkujących uchyleniem zaskarżonego rozstrzygnięcia uznał za słuszne stwierdzenie, iż podatnik zaniżył podatek należny za miesiąc wrzesień 2001 r.