Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 wrzenia 2011 r., sygn. I SA/Gd 742/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 września 2011 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 30 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2003 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 2968 (dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z 28 listopada 2008 r. określił skarżącemu B. K. w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za styczeń 2003 r. kwotę różnicy podatku do rozliczenia w następnym okresie w wysokości 14.441 zł. Organ uznał, że czynności deklarowane przez skarżącego jako eksport telefonów były w rzeczywistości czynnościami sprzedaży na terenie kraju na rzecz nieustalonych nabywców, a zatem brak było podstaw do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

Na skutek odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z 30 czerwca 2009 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ wskazał, że posiadanie dokumentu SAD nie jest wystarczające do potwierdzenia zaistnienia eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Uznanie danej czynności za eksport towaru wymaga spełnienia łącznie następujących warunków: podatnik posiada dokument potwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towaru z polskiego obszaru celnego, oraz dokonania wywozu towarów w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Zdaniem organu odwoławczego prawidłowo w sprawie ustalono, że nie miał miejsca eksport towarów. Nie doszło do wywozu poza polski obszar celny sprzedanych kontrahentom zagranicznym towarów, dlatego czynności tej nie można uznać za eksport towarów. Dyrektor Izby Skarbowej zaakceptował pogląd organu pierwszej instancji, że w niniejszym przypadku miało miejsce odpłatne wydanie na terytorium RP towaru nieustalonym kontrahentom i czynność ta w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm., dalej jako "u.p.t.u.") podlega opodatkowaniu. Obowiązek podatkowy powstał w dniu wydania towaru i otrzymania za niego zapłaty - z zastosowaniem stawki 22 % (art. 18 ust. 1 u.p.t.u.). Organ odwoławczy nie dopatrzywszy się naruszeń przez organ pierwszej instancji prawa procesowego i materialnego skutkujących uchyleniem zaskarżonego rozstrzygnięcia uznał za słuszne stwierdzenie, iż podatnik zaniżył podatek należny za miesiąc styczeń 2003 r.