Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 grudnia 2009 r., sygn. VI SA/Wa 268/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant Aneta Stefaniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi Z. Z. i H. Z. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego w pasie drogowym drogi krajowej oddala skargę

Uzasadnienie

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad - organ II instancji - decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] działając na podstawie art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) i art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku Z. Z. oraz H. Z. - skarżących - o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Zastępcy Dyrektora Oddziału w [...] Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad - organ I instancji - z dnia [...] września 2008 r. nie zezwalającą na lokalizację zjazdu z drogi krajowej nr [...] utrzymał w mocy w/w decyzję.

Ustalono, że wnioskiem z dnia [...] grudnia 2007 r., skarżący wystąpili o udzielenie zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej nr [...] do działki o nr [...], położonej w miejscowości [...]. Organ I instancji decyzją z dnia [...] września 2008 r. nie zezwolił na lokalizację zjazdu z drogi krajowej nr [...] M. - B. do działki nr [...] w m. S.

Od decyzji tej skarżący złożyli wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad po przeprowadzeniu ponownego postępowania w tej sprawie, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Wskazano, że droga krajowa nr [...] została zakwalifikowana zarządzeniem Nr 1 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 2 stycznia 2008 r. w sprawie ustalenia klas istniejących dróg krajowych, do dróg głównych ruchu przyspieszonego (klasy GP). Zgodnie z dyspozycją § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r. Nr 43, poz. 430) "W celu zapewnienia wymaganego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego (...) stosowanie na drodze klasy GP zjazdów jest dopuszczalne wyjątkowo, gdy brak innej możliwości dojazdu lub nie jest uzasadnione bądź możliwe wykonanie albo wykorzystanie istniejącej drogi klasy D lub L do obsługi przyległych nieruchomości...)". Uznano, że w rozpatrywanej sprawie brak jest istnienia wyjątkowej sytuacji, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia, mogącej stanowić przesłankę przemawiającą za ewentualnym uwzględnieniem żądania skarżących. Uznano, że działka, na którą miałby zostać urządzony zjazd posiada możliwość dojazdu z drogi wewnętrznej będącej w posiadaniu Gminy, której zadaniem jest zapewnienie obsługi terenów przyległych. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego ustalono, że działka nr [...], przylega po stronie południowej do drogi krajowej nr [...] oraz po stronie północnej do drogi wewnętrznej, będącej w posiadaniu Gminy i może mieć zapewnioną obsługę komunikacyjną z drogi niższej kategorii. Zdaniem organu II instancji budowa zjazdu musi być dopuszczalna nie tylko z punktu widzenia rygorów przewidzianych w przepisach prawa powszechnie obowiązującego i nie może zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego, ale również nie może naruszać wymogów związanych z klasą drogi, co zdaniem organu zostało potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2003 r., sygn. akt II SA 1118/01 (nie publ.). Organ II instancji wskazał, że zgodnie z § 3 pkt 4 cytowanego rozporządzenia przez klasę drogi należy rozumieć przyporządkowanie drodze odpowiednich parametrów technicznych, wynikających z jej cech funkcjonalnych, a zatem droga krajowa nr [...] musi zachować parametry techniczne i użytkowe odpowiadające drogom klasy GP, tj. drogom głównym ruchu przyspieszonego, w tym również w zakresie możliwości sytuowania zjazdów. Podstawą prawną wyrażenia bądź odmowy wyrażenia zgody na lokalizację zjazdu z drogi jest zdaniem organu przepis art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Jego zdaniem zgoda na lokalizację zjazdu bądź też odmowa wyrażenia takiej zgody następuje w formie decyzji administracyjnej, która jest wydawana w ramach tzw. uznania administracyjnego, co zostało potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2001 r. sygn. akt II SA 1219/2000 (nie publ.) - "decyzja wydana na podstawie art. 29 pkt 2 (w obecnym stanie prawnym art. 29 ust. 1, ust. 3 lub ust. 4 - dopisek organu) ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ma charakter uznaniowy, a zatem organ administracyjny może, ale nie musi wyrazić zgody na zjazd". Wskazano, że to, iż decyzja ma charakter uznaniowy nie oznacza, że organ działa w sposób dowolny, ponieważ wydając decyzję w kwestii zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej organ kieruje się przede wszystkim względami bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a ponadto kryteriami wyznaczonymi przez rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.