Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2009 r., sygn. VI SA/Wa 2005/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2009 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] lipca 2008 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi publicznej oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] lipca 2008r. Nr [...] Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA), na podstawie art. 29 ust.1 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz.U. z 2007r., Nr 19, poz.115 ze zm. powoływanej dalej jako "uodp") , art. 138§1 pkt 1 k.p.a.w zw z art. 1273 k.p.a. po rozpoznaniu wniosku A. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z dnia [...] lutego 2008r. Nr [...] o odmowie wydania zezwolenia na lokalizacje zjazdu publicznego z drogi krajowej nr [...] K. - T. do działki nr [...] położonej w miejscowości M., utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że A. S. wnioskiem z dnia [...] stycznia 2008r. domagał się od organu wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu publicznego z drogi krajowej nr [...] do działki nr [...] powołując się na zamiar prowadzenia na tej działce działalności usługowej. Odmawiając wydania stosownego zezwolenia organ odwoławczy podniósł, że droga krajowa nr [...] została zakwalifikowana zarządzeniem GDDKiA z dnia 2 stycznia 2008r. w sprawie ustalenia klas istniejących dróg krajowych do dróg głównych ruchu przyspieszonego (droga klasy GP). Odwołując się do § 9 ust.1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430, powoływanego dalej jako "Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi i ich usytuowanie") organ zaakcentował, że w rozpatrywanej sprawie nie doszukał się wyjątkowej sytuacji o jakiej mowa w powołanym przepisie, gdyż działka nr [...] przylega do drogi gruntowej oznaczonej nr ew. [...] będącej we władaniu gminy M. a poprzez nią oraz działkę nr [...] również będącą we władaniu ww. gminy do drogi krajowej nr [...]. Ponieważ obsługa komunikacyjna nieruchomości wnioskodawcy może być zapewniona poprzez drogi będące we władaniu gminy M. bez konieczności wykonywania zjazdu z drogi krajowej nr [...] organ uznał, że nie ma podstaw do wydania wnioskowanego zezwolenia. Tym bardziej, że na rozpatrywanym odcinku drogi krajowej nr [...] występuje szczególnie duże nasilenie ruchu drogowego a bezsprzecznym jest, że każdy zjazd z drogi stanowi potencjalne źródło zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego i ogranicza jego płynność. Odpierając zarzuty odwołującego się, że zły stan wzmiankowanych dróg gminnych uniemożliwia stronie prowadzenie działalności gospodarczej organ stwierdził, że strona może wystąpic do gminy o podjęcie stosownych działań zmierzających do poprawienia istniejącej sytuacji albowiem w myśl art. 6 ust.1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów oraz organizacji ruchu drogowego.