Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 września 2015 r., sygn. III SA/Łd 649/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Cisowska - Sakrajda (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędzia WSA Ewa Alberciak Protokolant Asystent sędziego Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2015 r. sprawy ze skargi P. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy lokalizacji zjazdu indywidualnego z drogi wojewódzkiej oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję Zarządu Województwa [...] z dnia [...] o odmowie udzielenia zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi wojewódzkiej nr 710 [...] - [...] (ul. A) na działki o nr ewid. [...] i [...] położone w miejscowości K.

Przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy organ II instancji wskazał, że P. N. wnioskiem z dnia [...] wystąpił do zarządcy drogi - Zarządu Województwa [...] z wnioskiem o uzgodnienie lokalizacji drugiego zjazdu indywidualnego do działki nr [...] i [...] w obrębie [...], położonej przy drodze wojewódzkiej nr 710 w K. Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu wniosku P. N., ustaliło warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie: budynku mieszkalnego dwukondygnacyjnego o powierzchni 300 m2, budynków magazynowych związanych z działalnością rolniczą, silosów do pasz, suszarni pasz, przyłączy energii elektrycznej, wody z projektowanej własnej studni, lokalnej kanalizacji sanitarnej ze szczelnym zbiornikiem do gromadzenia nieczystości, przewidzianej do realizacji na działce nr [...], po podziale na działki nr [...] i [...], położonej w K. przy ul. A. Nieruchomość posiada dostęp bezpośredni do drogi wojewódzkiej nr 710 istniejącym zjazdem, a ewentualną przebudowę zjazdu należy uzgodnić z zarządcą drogi. Skarżący posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Decyzją z dnia [...] Starosta [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił skarżącemu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego (kat. I), budynku magazynowego (kat. II) związanego z działalnością rolniczą, szczelnego zbiornika do gromadzenia nieczystości wraz z instalacją kanalizacji sanitarnej, instalacji wody, instalacji energii elektrycznej, przewidzianych do realizacji na terenie działek nr [...] i [...] przy ul. A w K., obręb [...]. Zdaniem organu II instancji z powyższego wynika, że inwestycja przewidziana jest do realizacji na terenie działek nr [...] i [...] przy ul. A w K. Działka nr [...] ma dostęp do drogi publicznej poprzez istniejący zjazd. Zaskarżoną decyzją zarządca drogi nie uzgodnił lokalizacji drugiego zjazdu indywidualnego z drogi wojewódzkiej nr 710 [...]-[...] (ul. A) na działkę o nr [...] położoną w miejscowości K. Zarządca drogi, jako wyspecjalizowany organ administracji publicznej, musiał uwzględnić przede wszystkim wymogi wynikające z warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne, które to wymogi szczegółowo określają przepisy rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. nr 43, poz. 430). Wymogi, w odniesieniu do klasy drogi G - drogi głównej nakładają na zarządcę drogi dbałość o zapewnienie zarówno odpowiednich parametrów technicznych wynikających z jej cech funkcjonalnych, jak również wymaganego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego dla danej klasy drogi. Wskazane wyżej działki stanowią całość gospodarczą. Działka nr [...] ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej - drogi wojewódzkiej nr 710 poprzez istniejący zjazd. Tym samym zapewniono także dostęp do drogi publicznej dla działki nr [...]. W sytuacji, gdy obie działki są przedmiotem jednego przedsięwzięcia, udzielenie zgody na lokalizację drugiego, nowego zjazdu narusza zasady wynikające z art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013r., poz. 260), zwanej dalej u.d.p. Zdaniem organu II instancji w opisanych okolicznościach zasadne jest stanowisko zarządcy drogi o odmowie udzielenia zezwolenia na lokalizację drugiego zjazdu indywidualnego. Naczelna zasada - bezpieczeństwa w ruchu drogowym - jest podstawowym kryterium wyrażania zgody na wykonanie zjazdów z dróg publicznych, a także w pewnych sytuacjach może ograniczać uprawnienia właściciela nieruchomości do swobodnego korzystania z własności. Zasadnie zarządca drogi podniósł, że każdy dodatkowy zjazd z drogi stanowi potencjalne źródło zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, chociażby z tego powodu, że wymusza na wszystkich uczestnikach ruchu na tej drodze konieczność zmniejszenia dozwolonej prędkości, a w konsekwencji powoduje ograniczenie płynności ruchu powodujące niejednokrotnie kolizje drogowe. W odniesieniu do drogi wojewódzkiej klasy G nie można uznać za racjonalne przyznanie właścicielom lub użytkownikom nieruchomości położonych przy tej drodze nieograniczonej możliwości lokalizacji zjazdów, bowiem wówczas droga ta nie spełniałaby celów dla niej przewidzianych. Obowiązkiem zarządcy drogi jest podejmowanie takich działań, aby droga była wykorzystywana zgodnie z jej przeznaczeniem, a pod względem technicznym zapewniała bezpieczeństwo użytkownikom. Przesłanką uzgodnienia przez zarządcę drogi zjazdu indywidualnego jest możliwość skomunikowania przewidzianej pod zabudowę nieruchomości z drogą publiczną przez wybudowanie zjazdu lub z wykorzystaniem istniejącego innego dojazdu. Na tym etapie przesądzanie kwestii realizacji w przyszłości zjazdu z działki nie jest przedmiotem orzekania w związku z uzgodnieniem warunków zabudowy. Kwestia możliwości wyrażenia zgody na realizację zjazdu może być przesądzona w decyzji o wyrażeniu zgody na realizację zjazdu wydawanej na podstawie ustawy o drogach publicznych i przy uwzględnieniu konkretnych uwarunkowań, oceny w jakim stopniu inwestycja będzie rzutować na bezpieczeństwo w ruchu drogowym oraz przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z warunków technicznych. W sprawach o lokalizację zjazdu nie ma podstaw do tego, aby wydawać jednakowe decyzje, nawet gdy dotyczy to tej samej drogi.