Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. IV SA/Po 785/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie NSA Paweł Miładowski WSA Bożena Popowska (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę /-/ B.Popowska /-/I.Kucznerowicz /-/P.Miładowski

Uzasadnienie

Prawomocnym wyrokiem z dnia 10 czerwca 2003 r. sygn. akt II SA/Po 2474/01 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. S. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] maja 2001 r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] lutego 2001 r. Nr [...]. Uzasadniając wyrok Sąd wskazał, że aktem notarialnym z dnia [...] grudnia 1973 r. W. i H. S. zbyli na rzecz Skarbu Państwa działki nr [...] w trybie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości (Dz. U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94) z przeznaczeniem dla [...]. Sprzedaż Państwu nieruchomości w trybie art. 6 wyżej wymienionej ustawy o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości, została wyraźnie została wyeksponowana w tytule umowy notarialnej. Do nieruchomości nabytych na rzecz Skarbu Państwa na tej podstawie stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 6 działu III ustawy o gospodarce nieruchomościami. W ocenie Sądu, do tego jednak aby móc bez zastrzeżeń podzielić wywody organów administracyjnych obu instancji, że wywłaszczenie nastąpiło na cele produkcji rolnej, a więc na cel wówczas jeszcze dopuszczony omawianą ustawą, brakuje jednego niezbędnego ustalenia, a mianowicie ustalenia, czy przejmowane w 1973 r. działki w owym czasie stanowiły istotną część gospodarstwa rolnego rodziców skarżącego. Jak wskazał NSA O.Z. w Poznaniu, trudno bowiem byłoby w takiej sytuacji zakładać, że odebranie ziemi jednemu podmiotowi prowadzącemu tam produkcję rolną i oddawanie jej drugiemu podmiotowi, który realizując uprawnienia właścicielskie Państwa będzie tę ziemię w taki sam sposób wykorzystywał, stanowiło dopuszczalny ustawowo cel wywłaszczenia. Stosownie bowiem do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości, wywłaszczenie jest dopuszczalne, jeżeli nieruchomość jest ubiegającemu się o wywłaszczenie niezbędna na cele użyteczności publicznej, cele obrony państwa albo dla wykonania zadań określonych w zatwierdzonych planach gospodarczych. Sama przydatność nieruchomości na cel użyteczności publicznej nie była jeszcze wystarczającą przesłanką uwłaszczenia (uzasadnienia wyroku SN z 6 sierpnia 1999 r. III RN 77/99 opub. OSNP 2002/4/82 i wyroku NSA z 27 października 1998 r. IV SA 2077/98).