Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Ol 987/09

Upoważnienie ustawowe zawarte w art. 14 ust. 5 ustawy o systemie oświaty dotyczy możliwości ustalania opłat za nauczanie i wychowanie, w zakresie przekraczającym podstawę programową jak i tego że wymierzona w ten sposób opłata jest swoistą zapłatą za uzyskanie zindywidualizowanego świadczenia oferowanego przez podmiot prawa publicznego. Obowiązkiem organu ustalającego opłatę za usługi prowadzone przez przedszkole jest wykazanie, iż wysokość obowiązku pieniężnego nałożonego na rodzica dziecka korzystającego z usług przedszkola publicznego pozostaje w związku przyczynowym z oferowaną mu usługą. Uprawnienia tego nie można jednak kojarzyć z dowolnością ani stałością. Przewidziana w art. 14 ust. 5 powołanej ustawy kompetencja wyłącza ustalanie opłaty o charakterze "stałym". Uprawnienie rady obejmuje jedynie ustalenie opłat za świadczenia, prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych, przekraczające podstawę programową. W takim przypadku nie można bowiem mówić o żadnej ekwiwalentności świadczeń, skoro rodzic musi ponosić opłatę pomimo faktu, iż dziecko nie uczestniczy w zajęciach przedszkolnych, a tym samy nie korzysta ze świadczeń przekraczających podstawę programową.

Dnia 8 grudnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym:

Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska

Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk

Protokolant Wojciech Grabowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2009 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Gminy w Dywitach z dnia 30 czerwca 2009 roku nr XXX/249/09 w przedmiocie opłaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych 1/ stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały 2/ orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu