Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Gd 774/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.),, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Zuzanna Baca-Wróblewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi H. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 31 sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznych w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2004 r. oraz od stycznia do czerwca 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 marca 2009 r. H. M. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego decyzjami ostatecznymi Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 16 marca 2007 r. w przedmiocie zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za okres od maja 2004 r. do czerwca 2005 r. Skarżąca wskazała, że po wydaniu ww. decyzji postanowieniem z dnia 31 maja 2007 r. Prokuratura Rejonowa umorzyła postępowanie przygotowawcze w sprawie doprowadzenia skarżącej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez sprzedaż oleju napędowego przez podmiot nie mający do tego uprawnień wobec niewykrycia sprawców czynu. Skarżąca wyjaśniła, że w uzasadnieniu ww. postanowienia stwierdzono, że czynności potwierdziły zakup paliwa przez skarżącą oraz wykluczyły, by skarżąca miała świadomość tego, iż nabywa paliwo od podmiotu nieuprawnionego. W ocenie skarżącej ujawniły się nowe okoliczności, o których nie miał wiedzy organ wydając wymienione na wstępie rozstrzygnięcie, co wyczerpuje dyspozycję art. 240 § 1 pkt 5 ordynacji podatkowej.

Skarżąca podniosła nadto, że zachodzą przesłanki wznowieniowe przewidziane w art. 240 § 1 pkt 9 i 11 ordynacji podatkowej. Skarżąca zarzuciła, że organ nie zastosował w sprawie bezpośrednio przepisów Szóstej Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich dotyczącej podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) (zwanej dalej "VI Dyrektywą"), które nie zawierają ograniczeń zasady neutralności, dodatkowo podkreśliła, że nie uwzględniono orzecznictwa ETS, gdzie wielokrotnie podkreślano, że konsekwencji nieuczciwych działań sprzedającego nie może ponosić nabywca, jeżeli o nadużyciach kontrahenta nie mógł dowiedzieć się mimo zachowania należytej staranności.