Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. III SA/Wa 517/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jarecka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędzia WSA Hieronim Sęk, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2009 r. sprawy ze skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz V. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 28 lipca 2008 r. V. Sp. z o. o. (dalej "Skarżąca" lub "Spółka") złożyła wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania zapłaconych odsetek od pożyczek i kredytów oraz zrealizowanych różnic kursowych za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Skarżąca prowadzi działalność deweloperską polegającą na realizacji projektu budownictwa mieszkaniowego. Celem projektu jest wybudowanie przez Skarżącą budynku mieszkalnego, a następnie sprzedaż lokali mieszkalnych na rzecz klientów. Skarżąca finansuje realizację projektu ze środków własnych (kapitał zakładowy), kredytów bankowych oraz pożyczek uzyskanych od udziałowców.

Koszty budowy lokali traktuje się jako koszty produkcji budowlano - montażowej. Za koszty te uważa się rzeczywiste poniesione nakłady, które w myśl art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 Nr 76, poz. 694, ze zm.) uznaje się za koszty wytworzenia. W procesie budowy aktywuje się więc koszty wytworzenia na robotach w toku. Zgodnie z art. 28 ust. 4 ustawy o rachunkowości koszt wytworzenia produktów można zwiększać o koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu finansowania zapasu towarów lub produktów w okresie ich przygotowania do sprzedaży bądź wytworzenia.